แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ลายพิมพ์นิ้วมือของผู้มอบอำนาจในใบมอบอำนาจซึ่งต้องมีพยานลงลายมือชื่อรับรองสองคนนั้น มิได้มีบทบัญญัติแห่งกฎหมายห้ามไว้โดยชัดแจ้งว่า ผู้รับมอบอำนาจจะเป็นพยานรับรองลายพิมพ์นิ้วมือในใบมอบอำนาจด้วยไม่ได้ ดังนั้น เมื่อผู้รับมอบอำนาจลงลายมือชื่อเป็นพยานรับรองลายพิมพ์นิ้วมือผู้มอบอำนาจร่วมกับพยานอื่นรวมเป็นพยานรับรองสองคน ก็เป็นอันใช้ได้
(วินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ครั้งที่ 18 และ 20/2514)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสามได้ร่วมกันหลอกลวงโจทก์ให้พิมพ์ลายนิ้วมือในแบบพิมพ์ซึ่งยังไม่ได้กรอกข้อความหลายฉบับ แล้วจำเลยนำไปกรอกข้อความว่าโจทก์กู้เงิน จำเลยที่ 2 ว่าโจทก์มอบอำนาจให้จำเลยที่ 1 จำนองที่นาไว้กับจำเลยที่ 2, 3 และว่าโจทก์เป็นผู้ยื่นเรื่องราวขอจำนองที่นา กรมการอำเภอสันทรายจึงทำหนังสือสัญญาจำนองที่นาของโจทก์ไว้กับจำเลยที่ 2, 3 ต่อมาจำเลยได้หลอกลวงโจทก์ให้พิมพ์ลายนิ้วมืออีกเอาไปกรอกข้อความว่า โจทก์มอบอำนาจให้จำเลยที่ 1ไถ่จำนองและจำนอง แล้วมีการไถ่จำนองและจำนองใหม่เพิ่มเงินมากขึ้นครั้งสุดท้ายได้หลอกลวงให้โจทก์พิมพ์ลายนิ้วมือแล้วจำเลยเอาไปกรอกข้อความว่า โจทก์มอบอำนาจให้จำเลยที่ 1 โอนที่นาของโจทก์ชำระหนี้จำนองให้จำเลยที่ 2, 3 กรมการอำเภอจึงทำบันทึกข้อตกลงโอนที่นาของโจทก์ชำระหนี้จำนองให้จำเลยที่ 2, 3 และจดทะเบียนการโอนความจริงโจทก์ไม่ได้กู้เงินจำเลยที่ 2, 3 และไม่ได้มอบอำนาจให้จำเลยที่ 1ทำนิติกรรมต่าง ๆ แทน ขอให้เพิกถอนบันทึกข้อตกลงโอนที่นาของโจทก์ชำระหนี้จำนอง และเพิกถอนเอกสารที่เกี่ยวข้องทั้งหมด
จำเลยที่ 1 ขาดนัดยื่นคำให้การ
จำเลยที่ 2 ต่อสู้ว่าโจทก์กู้เงินจำเลยและเอกสารต่าง ๆ ได้กระทำโดยถูกต้องสมบูรณ์
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์พิมพ์ลายนิ้วมือในเอกสารต่าง ๆโดยทราบข้อความในเอกสารนั้นแล้ว จำเลยหาได้หลอกลวงโจทก์ให้พิมพ์ลายนิ้วมือในแบบพิมพ์ซึ่งยังมิได้กรอกข้อความไม่ ฟังได้ว่าโจทก์มอบอำนาจให้จำเลยที่ 1 ไถ่ถอนจำนองและจำนองตามเอกสารหมาย จ.3 และโจทก์มอบอำนาจให้จำเลยที่ 1 ไปโอนที่นา น.ส. 3 ของโจทก์ชำระหนี้จำนองให้จำเลยที่ 2 และที่ 3 ตามเอกสารหมาย จ.4
ที่โจทก์ฎีกาว่า จำเลยที่ 1 เป็นผู้รับมอบอำนาจจากโจทก์ จำเลยที่ 1มิใช่ผู้อยู่ในฐานะเป็นพยาน จำเลยที่ 1 ลงลายมือชื่อเป็นพยานในใบมอบอำนาจด้วย ใบมอบอำนาจจึงเป็นโมฆะ นั้น
ศาลฎีกาวินิจฉัยโดยที่ประชุมใหญ่ว่า มิได้มีบทบัญญัติแห่งกฎหมายห้ามไว้โดยชัดแจ้งว่าผู้รับมอบอำนาจจะเป็นพยานรับรองลายพิมพ์นิ้วมือในใบมอบอำนาจด้วยไม่ได้ ดังนั้น ใบมอบอำนาจเอกสารหมาย จ.4ซึ่งจำเลยที่ 1 ผู้รับมอบอำนาจได้ลงลายมือชื่อรับรองลายพิมพ์นิ้วมือของโจทก์ในขณะนั้นคนหนึ่ง และมีนายดวงจันทร์ผู้ใหญ่บ้านลงลายมือชื่อรับรองลายพิมพ์นิ้วมือของโจทก์ ขณะเดียวกันนั้นอีกคนหนึ่ง จึงเป็นใบมอบอำนาจที่ได้ทำถูกต้องตามที่ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 9 ได้บังคับไว้แล้ว จึงเป็นอันใช้ได้
พิพากษายืน
