แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
บานประตูและบานหน้าต่างของกลางนั้น กรอบนอกส่วนหัวและส่วนกลางเข้าเดือยหรือลิ่มแน่นหนามั่นคง และเซาะเป็นร่องที่บานเจตนาเพื่อใช้เป็นบานประตู บานหน้าต่างโดยเฉพาะแม้ส่วนหัวและส่วนท้ายไม่เรียบเสมอกัน ไสกบไม่เรียบร้อย ไม่มีรอยบากเพื่อใส่เหล็กริโก้หรือเพื่อใส่บานพับ จะนำไปใช้ประกอบสิ่งปลูกสร้างทีเดียวไม่ได้ ก็เป็นบานประตู บานหน้าต่าง สำเร็จรูปแล้วคงอยู่แต่จะตบแต่งติดตั้งเท่านั้น จึงเป็นเครื่องใช้สำหรับสิ่งปลูกสร้างแล้วไม่ใช่ไม้แปรรูป
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจมีไม้สักซึ่งเป็นไม้หวงห้ามประเภท ก.แปรรูปเป็นบานประตูโกลน จำนวน ๑๓ แผ่น แปรรูปเป็นบานหน้าต่างโกลนจำนวน ๑๐ แผ่น รวมปริมาตร ๐.๔๙ ลูกบาศก์เมตร ไว้ในครอบครอง ไม้สักดังกล่าวมิใช่ไม้แปรรูปที่อยู่ในสภาพเป็นสิ่งปลูกสร้างหรือเป็นเครื่องใช้มาแล้วแต่ประการใด ทั้งนี้ โดยจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมาย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. ๒๔๘๔มาตรา ๔๘, ๗๓, ๗๔ พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๓ มาตรา ๑๗ประกาศกระทรวงเกษตร เรื่องกำหนดเขตควบคุมการแปรรูปไม้ ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. ๒๔๘๔ และริบของกลาง
จำเลยให้การรับว่า หน้าต่างและประตูของกลางเป็นของที่สำเร็จรูปแล้วของจำเลยไม่ผิดกฎหมาย
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้พุทธศักราช ๒๔๘๔ มาตรา ๗๓ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติป่าไม้(ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๓ มาตรา ๑๗ ให้จำคุกจำเลย ๑ ปี และปรับ ๒,๕๐๐ บาทให้รอการลงโทษจำคุกจำเลยไว้มีกำหนด ๕ ปี ให้ริบประตูและหน้าต่างของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า วัตถุ (ของกลาง) ที่จำเลยมีไว้ไม่ใช่ไม้แปรรูปตามกฎหมาย พิพากษากลับ เป็นให้ยกฟ้องโจทก์ ของกลางคืนจำเลย
โจทก์ฎีกาว่า ไม้ของกลางเป็นไม้แปรรูป แต่ทำเป็นบานหน้าต่างบานประตูโกลนไว้เพื่อพรางเลี่ยงกฎหมาย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พิเคราะห์ภาพถ่ายบานประตู บานหน้าต่างของกลางแล้ว เห็นว่า ลักษณะของการประกอบ กรอบนอกของบานประตูและบานหน้าต่าง ส่วนหัวและส่วนกลางก็เข้าเดือยหรือลิ้มแน่นหนามั่นคงและเซาะเป็นร่องที่บาน เจตนาเพื่อใช้เป็นบานประตูบานหน้าต่างโดยเฉพาะแทนที่จะใช้ตาปูตอกบังคับไว้เพื่อสะดวกแก่การรื้อออกภายหลัง หรือเพื่อพรางเพื่อเลี่ยงกฎหมายดังที่โจทก์ฎีกา แม้ว่าส่วนหัวและส่วนท้ายของบานประตูบานหน้าต่างเหลื่อมล้ำไม่เรียบเสมอกัน การไสกบไม่เรียบร้อย ไม่มีรอยบากเพื่อใส่เหล็กริโก้หรือรอยบากเพื่อใส่บานพับจะนำไปใช้ประกอบสิ่งปลูกสร้างทีเดียวไม่ได้ตามที่โจทก์ฎีกานั้น ศาลฎีกาก็เห็นว่า เป็นเรื่องของการปรุงแต่งเพื่อความเรียบร้อยในการติดตั้งประกอบกับสิ่งปลูกสร้าง การที่จะต้องทำบังใบด้วยหรือไม่ ก็แล้วแต่ความประสงค์ของผู้ใช้ สภาพที่ปรากฏในภาพถ่ายก็เป็นบานประตูบานหน้าต่างสำเร็จรูปแล้ว คงอยู่แต่จะตบแต่งติดตั้งเท่านั้นเมื่อของกลางรายนี้ขณะที่ประกอบอยู่เป็นเครื่องใช้สำหรับสิ่งปลูกสร้างแล้ว ซึ่งไม่ใช่ไม้แปรรูปตามพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๐๓มาตรา ๔ จำเลยไม่มีความผิด
พิพากษายืน
