แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเปนผู้ประกอบการค้าขายเหรียนกสาปน์เปนเงิน 80 บาท 90 สตางค์ แต่เปนชนิดราคา 20 สตางค์จะต่ำกว่าเพียง 26 บาท 90 สตางค์ ไม่มีความผิด และไม่ถือว่าค้าเหรียนกสาปน์
อ้างดีกาที่ 782/2486.
ย่อยาว
เจ้าพนักงานจับได้เหรียนกสาปน์ที่จำเลยชนิดเหรียนบาท ๔๒ อัน เหรียนสองสลึง ๑ อัน เหรียนสลึง ๔๔ อัน สตางค์สิบ ๒๑๐ อัน สตางค์ห้า ๖๘ อัน สตางค์หนึ่ง ๒๕๐ อัน แต่เปนของจำเลยชนิดราคา ๒๐ สตางค์และต่ำกว่ารวมกันเพียง ๒๖ บาท ๙๐ สตางค์
สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์ยกฟ้อง
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่ามีคำพิพากสาดีกาที่ ๗๘๒/๒๔๘๖ เปนบันทัดถานไว้แล้วว่า กดหมายห้ามการค้าเหรียนกสาปน์ทุกชนิดไม่จำกัดแต่ชนิดราคา ๒๐ สตางค์และต่ำกว่า ปัญหาที่ว่าจำเลยไนคดีนี้ได้ทำการค้าเหรียนกสาปน์ของกลางหรือไม่สาลดีกาก็เห็นว่า จำเลยทำการค้าขายนับว่าเปนผู้ประกอบการค้า มีสตางค์ไว้ในครอบครองไม่เกิน ๓๐ บาท จึงไม่ตกหยู่ไนบังคับแห่งกดหมายที่โจทอ้าง และสาลดีกามีความเห็นต่อไปว่า ที่จำเลยมีเหรียนบาทเหรียนสองสลึงเหรียนสลึงไว้รวมเปนเงิน ๕๓ บาท ๕๐ สตางค์ เพียงเท่านี้ ไม่พอสแดงว่าจำเลยมีไว้เกินสมควนแก่ปรกติธุระหรือเกินจำเปนไนการไช้จ่ายปรกติ ฟังไม่ได้ว่าจำเลยทำการค้าเหรียนกสาปน์ จึงพิพากสายืนตามสาลล่าง.
