แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
มาตรา 201 มีความว่าให้ผู้ทำการโรงสีทำบัญชีตามแบบและวิธีการที่อธิบดีกำหนด แสดงรายการปริมาณข้าวซึ่งมีอยู่ได้มาและจำหน่ายไปเป็นรายวัน
อธิบดีจึงกำหนดว่าทุกวันที่มีการรับหรือจำหน่ายข้าวผู้ทำการโรงสีต้องลงรายการรับหรือจำหน่าย ดังนี้ คำสั่งของอธิบดีย่อมเป็นการชอบด้วยกฎหมาย ผู้ทำการโรงสีฝ่าฝืนก็มีความผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้อง จำเลยรับสารภาพได้ความว่า จำเลยเป็นผู้ทำการโรงสีโดยเป็นผู้จัดการประกอบกิจการโรงสีข้าว เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2491 จำเลยซื้อข้าวเปลือก 23 เกวียน 45 ถัง และในเดือนเดียวกันวันที่ 4, 5, 6 และ 7 จำเลยส่งข้าวเปลือกเข้าสีได้ข้าว 2,081.66 หาบ ปลายข้าว 1,171.16 หาบ ข้าวที่ซื้อมาและข้าวที่สีได้ จำเลยละเลยไม่ลงบัญชีเป็นรายวันทุกวันตามแบบและวิธีการที่อธิบดีกรมสรรพากรมีกำหนดไว้ โจทก์ขอให้ลงโทษตามประมวลรัษฎากร มาตรา 201, 206
ศาลชั้นต้นให้จำคุกจำเลย 2 เดือนตามมาตรา 208
ศาลอุทธรณ์แก้ว่า จำเลยผิดตามมาตรา 201-208 ให้จำคุก 2 เดือนลดโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 59 หนึ่งในสาม เหลือโทษจำคุก 1 เดือน 10 วัน
จำเลยฎีกาว่า ตามกฎหมายบัญชีรายวันชอบที่จะลงภายในเวลาอันสมควร มิใช่ต้องลงทุกวัน และคำสั่งอธิบดีกรมสรรพากร บังคับนอกเหนือเป็นคำสั่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย
ศาลฎีกาปรึกษาคดีแล้ว เห็นว่ามาตรา 201 มีความว่า ให้ผู้ทำการโรงสีทำบัญชีตามแบบและวิธีการที่อธิบดีกำหนดแสดงรายการ ปริมาณข้าวซึ่งมีอยู่ได้มาและจำหน่ายไปเป็นรายวัน ฉะนั้นคำสั่งอธิบดีที่กำหนดว่า ทุกวันที่มีการรับหรือจำหน่ายข้าว ผู้ทำการโรงสีต้องลงรายการรับหรือจำหน่ายจึงเป็นคำสั่งเกี่ยวกับแบบและวิธีการอาศัยอำนาจตามมาตรา 201 จึงเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมาย จำเลยผู้ทำการโรงสีมีหน้าที่ต้องปฏิบัติ จำเลยฝ่าฝืนจึงมีความผิด
พิพากษายืน
