แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้อาวุธปืนยิงนายทองหล่อ เขียนกันให้ถึงแก่ความตาย แต่นายทองหล่อรู้ตัวและหลบบังนายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ กระสุนปืน จึงพลาดไปถูกนายรอดถึงแก่ความตาย แต่ทางพิจารณาฟังได้ว่า จำเลยมิได้เจตนาฆ่านายทองหล่อ หากเจตนาฆ่านายรอด กระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงก็ถูกนายรอถึงแก่ความตายจำเลยมีความผิดฐานฆ่านายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ ตายโดยเจตนา ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288
กรณีเช่นนี้ ถือไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงที่ปรากฏในทางพิจารณาแตกต่างกันข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้อง อันเป็นเหตุให้ศาลต้องพิพากษาฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้อาวุธปืนยิงนายทองหล่อ เขียนกัน ๑ นัด โดยเจตนาฆ่า แต่นายทองหล่อรู้ตัวและหลบบังนายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ กระสุนปืนจึงพลาดไปถูกนายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ ถึงแก่ความตาย แล้วจำเลยยังใช้ปืนตีนายทองหล่อ เขียนกับอีกหลายที ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๖๐, ๘๐ และ ๒๙๗, ๙๐, ๙๑
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดฐานฆ่านายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๖๐ และฐานทำร้ายร่างกายนายทองหล่อ เขียนกัน ตามมาตรา ๒๙๗ แต่ไม่ผิดฐานพยายามฆ่านายทองหล่อ ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๘๘ อันเป็นกระทงหนัง จำคุก ๒๐ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๘๘, ๒๙๗ ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๘๘ ซึ่งเป็นกระทงหนัก
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยมิได้เจตนาจะฆ่านายทองหล่อ เขียนกัน หากเจตนาฆ่านอดรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ กระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงก็ถูกนายรอดถึงแก่ความตาย จำเลยก็ต้องมีความผิดฐานฆ่านายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ ตายโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ กรณีเช่นนี้ถือไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้อง อันเป็นเหตุให้ศาลต้องพิพากษายกฟ้อง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๙๒ และจำเลยยังมีความผิดฐานทำร้ายทองหล่อ เขียนกัน ผู้เสียหายได้รับบาดเจ็บสาหัส ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๗ อีกกระทงหนึ่ง
พิพากษายืน
