แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่ผู้ให้เช่าฟ้องผู้เช่าเกี่ยว+สัญญาเช่านั้น เมื่อส่งทรัพย์ที่เช่าคืนแล้ว ต้องฟ้องภายใน 6 เดือนนับแต่วัน+ทรัพย์ที่เช่านั้นคืน
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยได้ทำสัญญาเช่าโทรศัพท์เสีย จำเลยจึงได้ชำระค่าเช่าให้ และขอให้ถอนเครื่องโทรศัพท์คืน โดยงดการเช่าชั่วคราว โจทก์ได้ถอนเครื่องโทรศัพท์คืนไปแล้ว แต่จำเลยมิได้บอกเลิกสัญญากับโจทก์ จึงเรียกค่ารักษาสายและเครื่องโทรศัพท์จากจำเลยเดือนละ ๕ บาท ตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ.๒๔๗๕ ถึงธันวาคม พ.ศ.๒๔๗๖ รวม ๑๕ เดือนเป็นเงิน ๗๕ บาทตามข้อบังคับการโทรศัพท์ข้อ ๘ ซึ่งตกลงกันไว้ ในสัญญาเช่า แต่จำเลยไม่ใช้ให้ โจทก์จึงฟ้องขอให้บังคับจำเลยให้ใช้กับดอกเบี้ยด้วย ๑๐๐ ละ ๗ ครึ่งต่อปี
ศาลฎีกาตัดสินว่าคดีนี้เป็นเรื่องที่โจทก์ผู้ให้เช่าฟ้องจำเลยผู้เช่าเกี่ยวแก่สัญญาเช่า หาใช่ฟ้องตามสัญญาเรียกเอาค่าเช่าค่าบำรุกรักษาอันมีกำหนดจ่ายเป็นระยะเวลาไม่ รูปคดีจึงต้องห้ามตามมาตรา ๕๖๓ อันเป็นบทห้ามไม่ให้ฟ้องเมื่อพ้น ๖ เดือนนับแต่วันส่งทรัพย์ที่เช่านั้นคืน และในฟ้องโจทก์ก็รับอยู่ว่าตั้งแต่โจทก์ตัดสายไม่ให้จำเลยใช้โทรศัพท์และถอนเครื่องโทรศัพท์คืนไปรักษาไว้นานถึง ๑๕ เดือนคดีจึงต้องห้ามมิให้ฟ้องเสียแล้ว
