คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1096/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์นั้นได้แก่การลักทรัพย์โดยการใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์หนีไปต่อหน้า
จำเลยหยิบผ้าของเจ้าทรัพย์ซึ่งวางขายอยู่ แล้วรีบพามาขึ้นรถ 3 ล้อนั้น จำเลยไม่ได้ใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์นั้น การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานวิ่งราวทรัพย์โดยกล่าวหาว่า จำเลยบังอาจเป็นคนร้ายลักผ้า ๑ พับของนายนริทธิ โดยใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์ดังกล่าวพาหนี และขอให้เพิ่มโทษ จำเลยให้การรับว่าขณะที่เจ้าทรัพย์กำลังขายผ้าอยู่ที่ตลาดนัดจำเลยได้ก้มลงหยิบผ้าของกลางซึ่งอยู่ห่างตัวเจ้าทรัพย์ประมาณ ๒ วากว่า แล้วรีบเดินไปขึ้นรถ ๓ ล้อ พอดีถูกจับ โจทก์,จำเลยไม่สืบพะยาน ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย ๘ เดือนตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๘๘,๗๒,๕๙
โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษฐานวิ่งราวทรัพย์
ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์นั้นได้แก่การลักทรัพย์ไปโดยใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์พาหนีไปต่อหน้า คดีนี้จำเลยหยิบผ้าของเจ้าทรัพย์แล้วรีบพาหนีขึ้นรถ ๓ ล้อ จำเลยไม่ได้ใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์นั้น การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นผิดฐานวิ่งราวทรัพย์
พิพากษายืน.

Share