แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทางเดิน ให้เดินชั่วน่าแล้งไม่เปนทางสาธารณะ
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่าที่ดินอยู่ในที่ของจำเลย ๆ ยอมให้ชาวบ้านเดินในฤดูแล้ง เมื่อถึงคราวทำนาจำเลยก็ทำจนเต็มเนื้อที่ ชาวบ้านเดินไม่ได้
ศาลเดิมเห็นว่าที่พิพาทนั้นไม่ใช่ทางสาธารณะ
ศาลอุทธรณ์ว่าเปนทางสาธารณะ เพราะเดินมากว่า ๑๐ ปีแล้ว
ศาลฎีกาเห็นว่าไม่ใช่ทางสาธารณะ แม้จำเลยจะยอมให้ชาวบ้านเดินในฤดูแล้ง ก็เปนการให้เดินชั่วคราว ไม่ทำให้โจทก์เกิดสิทธิฟ้องขอให้ปิดทางให้เดินได้
