แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องหาว่า จำเลยกรรโชก โจทก์จะต้องระบุบุคคลผู้เป็นเจ้าทุกข์หรือผู้เสียหายด้วย เพียงแต่ระบุว่าจำเลยได้ขู่เข็ญขืนใจพวกพ่อค้าหมูในตลาดบางรักหลายสิบคน โดยไม่ระบุบุคคลผู้ถูกขู่เข็ญขืนใจว่าเป็นใครแม้แต่คนเดียวดังนี้ ฟ้องของโจทก์เป็นฟ้องเคลือบคลุม.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๑๗๗,๑๗๙,๑๘๐,๒๖๘,๓๐๓,๗๑. พ.ร.บ.ว่าด้วยการเนรเทศ ร.ศ. ๑๓๑ มาตรา ๗ พ.ร.บ.กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย ๒๔๗๙ มาตรา ๘,๙ กับให้คืนหรือใช้ราคาทรัพย์ จำเลยให้การรับในข้อเคยต้องโทษ จำเลยที่ ๒ รับในข้อเรื่องหลบหนีการเนรเทศ นอกจากนี้จำเลยให้การปฏิเสธ และตัดฟ้องว่าฟ้องเคลือบคลุม ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ ๑ ถึง ๔ มีผิดตามมาตรา ๓๐๓ จำคุกคนละ ๓ ปี จำเลยที่ ๒ มีผิดตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยการเนรเทศ ร.ศ. ๑๓๑ อีกกะทงหนึ่ง จำคุก ๖ เดือน รวมโทษ ๓ ปี ๖ เดือน เมื่อพ้นโทษแล้วให้เนรเทศไปตามเดิม โทษกักกันให้ยก และให้ยกข้อหาฐานสมคบกันเป็นอั้งยี่ ปล่อยตัวจำเลยที่ ๕ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุม พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยที่ ๑ ถึง ๔ นอกนี้ยืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ฎีกาโจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยที่ ๒ ในข้อหาฐานหลบหนีการเนรเทศตามศาลชั้นต้นนั้น จำเลยที่ ๒ ได้รับว่าได้หลบหนีการเนรเทศเข้ามาก่อนครบกำหนดจริง ทั้งจำเลยที่ ๒ มิได้อุทธรณ์ในเรื่องนี้ จำเลยที่ ๒ คงมีผิดตามศาลชั้นต้น
ปัญหาว่าโจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยมีความผิดฐานกรรโชกโดยไม่ระบุบุคคลผู้เป็นเจ้าทุกข์หรือผู้เสียหายจะได้หรือไม่ ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดฐานกรรโชกตามกฎหมายจะต้องปรากฎว่าผู้กระทำไม่มีอำนาจที่จะบังคับได้โดยชอบด้วยกฎหมาย และบังอาจบังคับผู้อื่นโดยใช้กำลังข่มขืนหรือขู่เข็ญขืนใจให้เขาสัญญาว่า จะส่งทรัพย์อย่างใด ๆ ให้ ฯลฯ โดยลักษณะของความผิด จะต้องมีผู้ถูกบังคับให้สัญญาว่าจะส่งทรัพย์ให้ตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา ๑๕๘ (๕) ประกอบกับลักษณะของความผิดจะต้องมีผู้ถูกบังคับด้วย จึงเห็นว่าคดีนี้โจทก์จะต้องระบุบุคคลผู้เป็นเจ้าทุกข์หรือผู้เสียหายด้วย เท่าที่ระบุเพียงว่าจำเลยขู่เข็ญขืนใจพวกพ่อค้าหมูในตลาดบางรัก เป็นจำนวนหลายสิบคน โดยไม่ระบุบุคคลผู้ถูกขู่เข็ญขืนใจว่าเป็นใครแม้แต่คนเดียวนั้น ไม่มีทางที่จะให้จำเลยเข้ามจได้เลยว่า พ่อค้าหมูคนใดที่โจทก์กล่าวหาว่า จำเลยได้ขู่เข็ญบังคับพ่อค้าหมูรายใด จำเลยไม่ได้บังคับ จำเลยให้การตัดฟ้องว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมไม่ระบุเจ้าทุกข์หรือผู้เสียหาย ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องชอบแล้ว
พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยที่ ๒ ฉะเพาะข้อหาฐานหลบหนีการเนรเทศ ตามศาลชั้นต้น นอกนั้นยืน.
