คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1074/2511

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยจำนองที่ดินไว้กับโจทก์. ต่อมาจำเลยนำที่ดินนั้นไปขายฝากผู้อื่นแล้วปล่อยให้ที่ดินหลุดเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้อื่นไป. การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 350. เพราะการโอนทรัพย์ของลูกหนี้ไปให้ผู้อื่นซึ่งจะเป็นความผิดตามบทกฎหมายมาตรานี้. จะต้องเป็นการโอนไปเพื่อมิให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วน. แต่ที่ดินที่จำเลยโอนให้ผู้อื่นไปด้วยการขายฝากนั้นเป็นที่ดินที่จำเลยจำนองไว้กับโจทก์. การจำนองย่อมผูกพันทรัพย์สินที่จำนอง. ถึงแม้จะมีการโอนไปผู้รับโอนก็ต้องรับภารจำนองไปด้วย. โจทก์ในฐานะผู้รับจำนองย่อมมีสิทธิได้รับชำระหนี้จากทรัพย์สินที่จำนอง. มิพักต้องพิเคราะห์ว่ากรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินจะได้โอนไปยังผู้อื่นแล้วหรือหาไม่ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 702วรรคสอง. การโอนที่ดินที่จำนองให้แก่ผู้อื่นไม่ทำให้โจทก์ไม่ได้รับชำระหนี้จำนอง. โจทก์ไม่ได้รับความเสียหายแต่ประการใด.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้จำนองสวนของจำเลยไว้กับโจทก์ จำเลยไม่ชำระดอกเบี้ยให้โจทก์ โจทก์ได้ทวงถามให้จำเลยชำระต้นเงินและดอกเบี้ยแล้ว ต่อมาจำเลยได้ขายฝากที่สวนและบ้านเรือนของจำเลยที่จำนองโจทก์ไว้ให้แก่นายพิสุทธิ์ ทั้งนี้เพื่อมิให้โจทก์ซึ่งเป็นเจ้าหนี้จำนองของจำเลยได้รับชำระหนี้ทั้งหมดหรือบางส่วนจากจำเลยเพราะถ้าโจทก์ใช้สิทธิฟ้องร้องให้จำเลยชำระหนี้ให้โจทก์จำเลยไม่ชำระ โจทก์ก็จะยึดที่ดินและบ้านเรือนที่จำนองไว้นั้นออกขายทอดตลาดเอาเงินชำระหนี้ และจำเลยก็ไม่มีทรัพย์สินอื่นที่พอจะชำระหนี้โจทก์ได้ การกระทำของจำเลยเป็นเหตุให้โจทก์ได้รับความเสียหาย ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 350 ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วเห็นว่าทรัพย์สินที่จำนองย่อมเป็นประกันเพื่อการชำระหนี้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 715 เมื่อลูกหนี้ผิดนัดผู้รับจำนองย่อมฟ้องบังคับจำนองยึดทรัพย์ที่จำนองขายทอดตลาดได้ตาม มาตรา 728 การจำนองย่อมผูกพันอยู่กับทรัพย์สินที่จำนองอยู่เสมอ จนกว่าสัญญาจำนองจะระงับสิ้นไปตามมาตรา 744 แม้ว่าจะมีการโอนทรัพย์สินที่จำเลยไปผู้รับโอนทรัพย์สินที่จำนองก็จะต้องรับภารจำนองนั้นไปด้วยตามที่บัญญัติไว้ในมาตรา 736, 737, 738 ดังนี้ เมื่อจำเลยขายฝากที่ดินที่จำนองให้แก่นายพิสุทธิ์ แม้ปล่อยให้หลุดเป็นกรรมสิทธิ์ของนายพิสุทธิ์ก็ตาม นายพิสุทธิ์ก็จะต้องรับภารจำนองนั้นต่อโจทก์อยู่ ทำให้โจทก์ได้รับการชำระหนี้จากที่ดินที่จำนอง โจทก์จึงไม่ได้รับความเสียหาย การที่จำเลยขายฝากที่ดินแก่นายพิสุทธิ์ ไม่เป็นเหตุให้โจทก์ไม่ได้รับชำระหนี้ การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 350 คดีของโจทก์ไม่มีมูล พิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยจำนองที่ดินไว้กับโจทก์ ต่อมาจำเลยนำที่ดินนั้นไปขายฝากผู้อื่นแล้วปล่อยให้ที่ดินหลุดเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้อื่นไป การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 350 เพราะการโอนทรัพย์ของลูกหนี้ไปให้ผู้อื่นซึ่งเป็นความผิดตามบทกฎหมายมาตรานี้ จะต้องเป็นการโอนไปเพื่อมิให้เจ้าหนี้ได้รับชำระหนี้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วน แต่ที่ดินที่จำเลยโอนให้ผู้อื่นไปด้วยการขายฝากนั้นเป็นที่ดินที่จำเลยจำนองไว้กับโจทก์ การจำนองย่อมผูกพันทรัพย์สินที่จำนอง ถึงแม้จะมีการโอนไปผู้รับโอนก็ต้องรับภารจำนองไปด้วย โจทก์ในฐานะผู้รับจำนองย่อมมีสิทธิได้รับชำระหนี้จากทรัพย์สินที่จำนอง มิพักต้องพิเคราะห์ว่ากรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินจะได้โอนไปยังผู้อื่นแล้วหรือหาไม่ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 702 วรรค 2 การโอนที่ดินที่จำนองให้แก่ผู้อื่นไม่ทำให้โจทก์ไม่ได้รับชำระหนี้จำนองโจทก์ไม่ได้รับความเสียหายแต่ประการใด พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์.

Share