แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ขุดบ่อปลาในที่นาเช่าเขามาและยังได้ปิดทางน้ำไหลติดต่อระหว่างบ่อกับบึงเพื่อกันไม่ให้ปลาในบ่อไปลงบึงย่อมมี สิทธิในปลาในบ่อนั้นดีกว่าผู้อื่น – ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบ่อปลานั้น
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยกับพวกอีก ๒ คนสมคบกันลักวิดปลาในบ่อของโจทก์ ๑ บ่อเป็นหลา ๓ หาบราคา ๗๕๐ บาท ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๘๘, -๒๙๓ ให้ใช้ราคาปลา ๗๕๐ บาท
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยไม่มีเจตนาลักทรัพย์จึงยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยวิดปลาในบ่อโดยเชื่อว่า บ่อปลาเป็นของนายชมผู้ซื้อนาจากพระยาสวัสดิ์วรวิถีนายชมได้อนุญาตให้จำเลยวิด จึงไม่มีเจตนาเป็นโจรลักปลา ไม่มีความผิดฐานลักทรัพย์ แต่ปลาที่จำเลยวิดจับเอาไปนั้น โจทก์มีสิทธิจึงพิพากษาแก้ให้จำเลยใช้ราคาปลา ๓๗๕ บาทแก่โจทก์
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า บ่อปลาที่จำเลยวิดจับปลาไปภรรยาโจทก์ขุดไว้ในนาที่โจทก์เช่ามาจากพระยาสวัสดิ์วรวิถี ขุดบ่อมานานประมาณ ๑๐ ปี โจทก์เป็นผู้ปิดทางน้ำไหลติดต่อระหว่างบ่อกับบึง เพื่อกันไม่ให้ปลาในบ่อไปลงบึง ขณะจำเลยวิดปลา โจทก์ยังเช่านานั้นอยู่ โจทก์จึงมีสิทธิในบ่อปลาดีกว่าจำเลย
จึงพิพากษายืน
