แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำร้ายเขาโดยถูกยั่วโทษะ และป้องกันตัว วิธีพิจารณาอาญา ผู้ใหญ่บ้านกับพวกวิ่งกรูกันเข้าไปในบ้านจำเลยโดยมิได้บอกกล่าวให้ทราบว่ามาทำไม แล้วเกิดทำร้ายกันขึ้น จำเลยไม่มีผิดฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงาน
ย่อยาว
ล.เมาสุราเดิรมาถึงน่าบ้าน ว.กล่าวเยาะเย้ยด้วยถ้อยคำไม่สมควร ว.ก็นิ่งเสียไม่ช้า ล.เดิรกลับมาและกล่าวเยาะเย้ยอีก ขณะนั้น ว.ยืนอยู่ที่ประตูบ้าน จึงเอาไม้ตี ล.มีบาดเจ็บ แล้วพวกของ ล.ก็พา ล.ไป จ.ผู้ใหญ่บ้านซึ่งเปนบิดา ว.ได้ทราบเหตุ ก็เรียก ป.ข.พ.ถืออาวุธกรูกันเข้าไปในบ้าน ว. ว.กับ ล.ก็วิ่งออกมาแล้วเกิดฟันและตีกันขึ้น ปรากฎว่า ล.ถูกตีที่ศีร์ษะกับแสกหน้าฟกช้ำ ๒ แผล ป.ถูกฟันและถูกตีรวม ๓ แผลไม่สาหัส ว.ถูกฟัน ๒ แผลแต่ไม่สาหัส โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ ว.ล.ตามมาตรา ๒๕๔-๒๕๖-๑๑๙-๑๒๐-๖๕-๗๑
ศาลเดิมตัดสินว่า ว.ทำร้าย ล.โดยบันดาลโทษะกะทงหนึ่ง และ ว. ล.ทำราย ป.อีกกะทงหนึ่ง ให้จำคุก ว.๒ กะทง ๑ ปี ล. ๖ เดือน ส่วน พ.ให้ปล่อยไป
ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ว่า ในตอนต้นที่ ว.ทำร้าย ล.เปนการกระทำโดยบันดาลโทษะ มีผิดตามมาตรา ๒๕๔-๕๕ ให้จำคุก ๓ เดือน แต่ให้รอการลงอาญาไว้ ส่วนเหตุที่เกิดขึ้นตอนหลังซึ่ง ว.กับ ป.ต่างมีบาดเจ็บด้วยกันนั้น เปนด้วย จ.ผู้ใหญ่บ้านกับพวกถืออาวุธกรูเข้าไปในบ้าน ว.เวลาค่ำคืนโดย+บอกให้ทราบเปนกิจลักษณว่ามาจับกุม ว.ตามหน้าที่ จึงเปนเหตุให้ ว.กับ ล. จึงเกิดการต่อสู้กันขึ้น ได้ชื่อว่า ว.ล.กระทำโดยป้องกันตัว ไม่มีผิดตามมาตรา ๕๐ ให้ปล่อย ว.ล.ไป โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
