แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โรงสีไฟปลูกในที่ของผู้อื่นเปนอสังหาริมทรัพย์จำนองโรงสีไฟต้องจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ เพียงแต่นายอำเภอเซ็นรับรู้แลรักษาสัญญาไว้ไม่เรียกว่าจดทะเบียน
ย่อยาว
ทางพิจารณาปรากฎว่าจำเลยเช่าที่ดินของเขาปลูกโรงสีไฟ ครั้นต่อมาจำเลยได้นำโรงสีไฟนี้ไปจำนองกับผู้ร้อง แต่ทำหนังสือสัญญากันเอง และนายอำเภอเซ็นชื่อรับรู้ไว้ในสัญญากับรักษาสัญญานั้นไว้ด้วย ๑ ฉะบับ ดังนี้
ปัญหามีว่าผู้ร้องจะมีบุริมสิทธิหรือไม่
ศาลเดิมให้ยกคำร้องเสีย
ศาลอุทธรณ์ยืน แต่อ้างเหตุว่าโรงสีเปนสังหาริมทรัพย์ ไม่ใช่ส่วนควบของที่ดินตามประมวลแพ่ง ม.๑๐๙ แต่สัญญาทำไม่ถูกกฎหมายตามประมวลแพ่ง ม.๗๑๔ ให้ยกคำร้องเสีย
ศาลฎีกาเห็นว่าโรงสีเปนอสังหาริมทรัพย์ตามประมวลแพ่ง ม.๑๐๐ การที่ให้นายอำเภอเซ็นรับรู้แลรักษาสัญญาไว้ ไม่เรียกว่าจดทะเบียนต่อเจ้าพนักงานเจ้าหน้าที่อันถูกต้องตามกฎหมาย ตามประมวลแพ่ง ม.๗๑๔ ผู้ร้องไม่มีบุริมสิทธิ ให้ยกคำร้องเสีย
