แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยมิได้ระบุพยานตาม ป.วิ.แพ่ง ม.88 วรรค 1 โดยอ้างว่าเพิ่งไปหาทนายว่าต่างและขอระบุพยานในวันสืบพยาน ศาลสั่งว่าไม่มีเหตุสมควร ไม่อนุญาตตาม ม.88 วรรค 3 เมื่อจำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งนั้นตาม ป.วิ.แพ่ง ม.226 แต่ประการใด ดังนี้ จะอุทธรณ์ฎีกาคำสั่งนั้นไม่ได้
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องและยื่นคำร้องแก้ร้องว่า เรือนและยุ้งพิพาทเป็นของนายคำบิดาโจทก์ ซึ่งยกให้เป็นกรรมสิทธิแก่โจทก์เมื่อก่อนวายชนม์ โจทก์ได้ครอบครองเองบ้าง ให้นายเล็กหลานโจทก์ดูแลแทนบ้าง เมื่อเดือน ๑๑ ปีนี้จำเลยขัดขวางมิให้โจทก์ครอบครองและมิให้นายเล็กเข้าเกี่ยวข้องเรือนและยุ้งพิพาท ขอให้ศาลแสดงว่าเรือนและยุ้งพิพาทเป็นกรรมสิทธิของโจทก์ ห้ามจำเลยเกี่ยวข้อง
จำเลยให้การว่า เรือนและยุ้งพิพาทเป็นของนายคำบิดานางเปลี้องแล้วตกได้แก่นางเปลื้อง เมื่อนางเปลื้องตายตกได้แก่จำเลย จำเลยได้ครอบครองมาจนบัดนี้ นายเล็กและโจทก์มิเคยเกี่ยวข้อง
ถึงวันนัดสืบพยาน ทนายจำเลยยื่นคำร้องว่า ยังไม่ได้ระบุพยาน เพราะจำเลยเพิ่งไปหาทนายว่าต่าง จึงขอระบุพยานในวันนั้น โจทก์คัดค้าน
ศาลชั้นต้นสืบพยานโจทก์เสร็จแล้ว สั่งว่าจำเลยยื่นคำร้องมาไม่มีเหตุผลสมควรตาม ป.วิ.แพ่ง ม.๘๘ จึงไม่อนุญาต คงให้จำเลยอ้างตัวเองเบิกเป็นพยานได้ แล้วเลื่อนไปสืบตัวจำเลยเป็นพยาน แล้วเลื่อนไปสืบตัวจำเลยเป็นพยาน
ศาลชั้นต้นฟังว่า นายคำได้ยกเรือนและยุ้งพิพาทให้โจทก์จริง พิพากษาให้เป็นกรรมสิทธิของโจทก์ ห้ามจำเลยเกี่ยวข้อง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาคัดค้าน ในข้อเท็จจริงและขอให้จำเลยนำสืบพยานตามที่อ้างไว้นั้นต่อไปด้วย
ศาลฎีกาฟังว่า เรือนพิพาทคำยกให้โจทก์ ส่วนยุ้งพิพาทมีหลังเดียวไม่น่าจะคิดไปว่านายคำจะยกให้โจทก์ มิฉะนั้นนางเปลื้องจะเอาข้าวเปลือกเก็บได้ที่ไหน โจทก์เองก็รับว่านางเปลื้องได้ใช้ยุ้งนี้เก็บข้าวร่วมกับโจทก์ จึงฟังว่าเป็นมรดกของนางเปลื้องตกได้แต่นางสำริตจำเลย
ส่วนที่จำเลยฎีกาขอสืบพยานอื่นต่อไปนั้น จำเลยมิได้โต้แย้งคำสั่งนั้นตาม ป.วิ.แพ่ง ม.๒๒๖ แต่ประการใด ที่ศาลชั้นต้นไม่ยอมให้สืบนั้นชอบแล้ว
พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ว่า เรือนพิพาทเป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยเกี่ยวข้อง ส่วนยุ้งพิพาทเป็นของจำเลย
