แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การเล่นการพนันบิลเลียดเพื่อความรื่นเริงในสมาคมที่สมาคมผู้ร้องซึ่งมีโต๊ะบิลเลียดทั้งหมด 5 โต๊ะเรียกเก็บค่าเกมตามสมควร ย่อมอยู่ในบังคับของกฎกระทรวงที่ให้จัดขึ้นได้โดยไม่ต้องมีใบอนุญาตอันสามารถเล่นการพนันกันได้ตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 มาตรา 4 วรรคสาม โต๊ะบิลเลียดลูกบิลเลียด และไม้คิวของกลางที่ผู้ร้องขอคืนจึงไม่เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนันโดยขัดต่อบทแห่งพระราชบัญญัติดังกล่าวซึ่งมาตรา 10 วรรคสอง บัญญัติให้ศาลมีอำนาจริบได้
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยทั้งสองกับพวกอีก ๑ คน ร่วมกันเล่นการพนันบิลเลียดพนันเอาทรัพย์สินโดยไม่ได้รับอนุญาตกับริบโต๊ะบิลเลียด ๑ ตัว ลูกบิลเลียด ๑๒ ลูกไม้คิว ๒ อัน กระดาษจดแต้ม ๑ แผ่น และเงิน ๒๐ บาท ของกลาง
ผู้ร้องยื่นคำร้องและเพิ่มเติมคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นเจ้าของโต๊ะบิลเลียด ลูกบิลเลียด และไม้คิวของกลาง และมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วยในการกระทำความผิด ผู้ร้องมีโต๊ะบิลเลียด ๕ โต๊ะ การเล่นการพนันในคดีนี้เป็นการเล่นเพื่อความรื่นเริงขอคืนของกลางโต๊ะบิลเลียด ๑ ตัว ลูกบิลเลียด ๑๒ ลูก และไม้คิว ๑ อันที่ถูกริบนั้น
โจทก์คัดค้านว่า ผู้ร้องไม่ใช่เจ้าของที่แท้จริง และรู้เห็นเป็นใจด้วยในการกระทำความผิด ขอให้ยกคำร้องของผู้ร้อง
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งยกคำร้องของผู้ร้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้คืนโต๊ะบิลเลียด ๑ โต๊ะ ลูกบิลเลียด๑๒ ลูก และไม้คิว ๑ อัน ของกลางให้แก่ผู้ร้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาว่าการเล่นการพนันบิลเลียดในคดีนี้มิใช่เป็นการเล่นเพื่อความรื่นเริงในสมาคมตามที่กฎกระทรวงฉบับที่ ๑๗ (พ.ศ. ๒๕๐๓) ออกตามความในพระราชบัญญัติการพนัน พุทธศักราช ๒๔๗๘ ข้อ ๑๓ (๒) ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎกระทรวงฉบับที่ ๑๘ (พ.ศ. ๒๕๐๔) ออกตามความในพระราชบัญญัติการพนัน พุทธศักราช ๒๔๗๘ ข้อ ๕ กำหนดให้จัดขึ้นได้โดยไม่ต้องมีใบอนุญาต การเล่นการพนันดังกล่าวจึงเป็นความผิดและต้องริบของกลางด้วยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยเล่นการพนันกันเพียง ๒๐ บาท ตามเงินของกลางที่เจ้าพนักงานตำรวจยึดได้ย่อมเป็นที่เห็นได้ชัดแจ้งว่าเป็นการเล่นการพนันบิลเลียดเพื่อความรื่นเริงในสมาคม ทั้งค่าเกมที่สมาคมผู้ร้องเรียกเก็บจากจำเลยก็เพียงเกมละ ๑๐ บาท ถือได้ว่าเป็นค่าเกมที่เรียกเก็บตามสมควรและผู้ร้องก็มีโต๊ะบิลเลียดทั้งหมดจำนวน ๕ โต๊ะเท่านั้น กรณีจึงอยู่ในบังคับของกฎกระทรวงดังกล่าวที่ให้จัดขึ้นได้โดยไม่ต้องมีใบอนุญาตอันสามารถเล่นการพนันกันได้ ตามพระราชบัญญัติการพนัน พุทธศักราช ๒๔๗๘ มาตรา๔ วรรคสาม โต๊ะบิลเลียด ลูกบิลเลียดและไม้คิวของกลางที่ผู้ร้องขอคืนไม่ใช่เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการเล่นการพนันโดยขัดต่อบทแห่งพระราชบัญญัติดังกล่าวซึ่งมาตรา ๑๐ วรรคสองบัญญัติให้ศาลมีอำนาจริบได้ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้คืนของกลางดังกล่าวให้แก่ผู้ร้อง ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
