แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลย 5 คนร่วมกันใช้สากตำข้าวไม้ตะบองและลิ่มคอกกระบือเป็นอาวุธรุมตีทำร้ายร่างกายผู้ตายคนละทีสองที และผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกทำร้ายในเวลาต่อมา ดังนี้ เป็นการกระทำโดยมีเจตนาฆ่าเท่านั้น ยังไม่ถึงขนาดจะถือว่าเป็นการทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(5)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่วมกันใช้สากตำข้าวไม้ตะบองและลิ่มคอกกระบือกลุ้มรุมตีทำร้ายร่างกายผู้ตาย จนเป็นเหตุให้ผู้ตายได้รับอันตรายแก่กายถึงบาดเจ็บสาหัสและถึงแก่ความตายในวันต่อมาโดยมีเจตนาฆ่าโดยการกระทำทารุณโหดร้าย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 289
จำเลยที่ 1 ให้การรับสารภาพ จำเลยนอกนั้นให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยร่วมกันฆ่าผู้ตายโดยทารุณโหดร้ายมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289, 83 วางโทษประหารชีวิต ลดรับสารภาพให้จำเลยที่ 1 กึ่งหนึ่งตามมาตรา 78, 52 เป็นจำคุก 16 ปี ลดให้จำเลยที่ 2-3 หนึ่งในสามตามมาตรา 78, 52 เป็นจำคุกตลอดชีวิต
จำเลยทุกคนอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ไม่ใช่เป็นการกระทำทารุณโหดร้ายพิพากษาว่า จำเลยทุกคนผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 83ให้จำคุกตลอดชีวิต ลดรับสารภาพให้จำเลยที่ 1 กึ่งหนึ่งตามมาตรา 78, 53 เป็นจำคุก 12 ปี ลดให้จำเลยที่ 2-3 หนึ่งในสามตามมาตรา 78, 53 เป็นจำคุก 14 ปี
โจทก์และจำเลยทุกคนฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยร่วมกันทำร้ายผู้ตายโดยมีเจตนาฆ่าแต่การที่จำเลยร่วมกันรุมทำร้ายผู้ตาย และผู้ตายถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา เพราะพิษบาดแผลที่ถูกทำร้ายนั้น จำเลยร่วมกันรุมตีผู้ตายคนละทีสองที โดยมีเจตนาฆ่าเท่านั้น ไม่ถึงขนาดถือว่าเป็นการทารุณโหดร้ายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289(5)
พิพากษายืน
