แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่าฆ่าคนตายโดยเจตนา ลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามที่พิจารณาได้ความนั้นได้
จำเลยที่ 2 เอาไม้ตีนายหล่า และจำเลยที่ 2 กับที่ 3 เข้าจับแขนนายหล่าไว้คนละข้าง แล้วจำเลยที่ 1 เอามีดเข้าแทงนายหล่า นายหล่าอยู่ได้ 2 คืนก็ตายเพราะแผลนั้น เหตุเกิดจากการทะเลาะกัน เช่นนี้ถือว่าจำเลยที่ 2 และที่ 3 สมคบกับจำเลยที่ 1 ในความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา แต่กำหนดโทษควรให้ลดหลั่นกัน
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยที่ 1 ฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251,63 จำคุก 4 ปี โจทก์และจำเลยอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยที่ 1ผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249 จำคุก 10 ปี จำเลยฝ่ายเดียวฎีกา ศาลฎีกาฟังว่าจำเลยที่ 1 ผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 251 จำคุก 6 ปี เกินกว่ากำหนดโทษของศาลชั้นต้นได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสามสมคบกันฆ่านายหล่า ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙,๖๓
จำเลยทั้งสามปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลยทั้งสามคนละ ๖ ปีตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑ ,๖๓ ลดโทษให้นายจันทร์จำเลย ๑ ใน ๓ เหลือ โทษจำคุกนายจันทร์จำเลย ๔ ปี
โจทก์และจำเลยทั้งสามอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยทั้งสามคนละ ๑๕ ปีตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ ลดโทษให้นายจันทร์จำเลย ๑ ใน ๓ คงจำคุกนายจันทร์จำเลย ๑๐ ปี
จำเลยทั้งสามฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า นายวันจำเลยเอาไม้ตีนายหล่า และนายวันจำเลยกับนายเหลาจำเลยเข้าจับแขนนายหล่าไว้คนละข้าง แล้วนายจันทร์จำเลยเป็นผู้เอามีดเข้าแทงนายหล่า นายหล่าอยู่ได้ ๒ คืน ก็ตาย เกิดเหตุจากการทะเลาะกัน ต้องวินิจฉัยว่านายวันจำเลยและนายเหลาจำเลยสมคบกับนายจันทร์จำเลยในความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา แต่กำหนดโทษควรให้ลดหลั่นกัน
พิพากษาแก้ให้จำคุกนายจันทร์จำเลย ๙ ปี ลด ๑ ใน ๓ เหลือจำคุก ๖ ปี จำคุกนายวันและนายเหลาคนละ ๓ ปี ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑
