แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประเพณีนิยมปรกติเป็นอย่างไรในการเช่าสวนทุเรียนนั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง
โจทก์ฟ้องเลิกสัญญาเช่าและเรียกค่าเสียหาย ศาลชั้นต้นยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์แก้ฉะเพาะให้จำเลยใช้ค่าเสียหายเป็นแก้น้อยฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเช่าสวนโจทก์ จำเลยตอนกิ่งทุเรียนเป็นการนอกประเพณีนิยมปรกติ ขอให้ขับไล่
จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยตอนเพื่อซ่อมแซมสวน
ศาลชั้นต้นเห็นว่าการตอนกิ่งทุเรียนยังไม่ควรฟังว่าใช้ทรัพย์นอกเหนือประเพณีนิยมปรกติ ให้ยกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยตอนกิ่งทุเรียนสองคราวรวม ๒๖๓ กิ่ง เป็นการผิดประเพณีนิยมปรกติตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๕๕๒ แต่โจทก์ไม่มีสิทธิเลิกสัญญาเช่า คงให้จำเลยใช้ค่ากิ่งทุเรียนเป็นเงิน ๑๐๖ บาท
จำเลยฎีกา ศาลฎีกาตัดสินว่า ศาลชั้นต้นรับฎีกาข้อเดียวที่ว่า ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๕๕๒ ซึ่งศาลเดิมวินิจฉัยว่า การตอนกิ่งทุเรียนโจทก์ไม่ได้สืบว่าประเพณีห้าม แต่ศาลอุทธรณ์ว่าการตอนผิดประเพณีนั้น เป็นปัญหากฎหมาย
ศาลฎีกาเห็นว่า ประเพณีปรกติ เป็นอย่างใด ในกรณีเช่าสวนทุเรียนเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ซึ่งโจทก์จำเลยนำพะยานสืบได้ หาใช่ปัญหาต้องหารือบทไม่ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
