แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นว่า กรณียังฟังไม่ได้ว่า จำเลยที่ 1 เป็นลูกจ้างและขับรถไปในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 2 ฎีกาโจทก์ที่ว่า จำเลยที่ 2 ยอมรับชดใช้ค่าเสียหายและพนักงานสอบสวนบันทึกไว้ถือได้ว่าเป็นหนังสือรับสภาพหนี้หรือสัญญาประนีประนอมยอมความแสดงว่าขณะเกิดเหตุจำเลยที่ 1 เป็นลูกจ้างและขับรถไปในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 2 จึงเป็นฎีกาโต้เถียงข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248
