แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ฎีกาของจำเลยมีเหตุผลที่จะชนะคดี หากศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาให้จำเลยเป็นบุคคลล้มละลาย ตามคำขอของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แล้ว หากภายหลังจำเลย ชนะคดีจะทำให้จำเลยได้รับความเสียหาย ดังนั้นเพื่อคุ้มครองประโยชน์ของจำเลยในระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกา ขอให้ศาลฎีกามีคำสั่งให้ศาลชั้นต้นรอการมีคำพิพากษาให้จำเลย เป็นบุคคลล้มละลายไว้ก่อนจนกว่าศาลฎีกาจะมีคำพิพากษา โปรดอนุญาต หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์จำเลยเด็ดขาดตาม พระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 มาตรา 14 ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 114,113)
คำสั่ง ในคดีล้มละลายเมื่อศาลมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์จำเลยเด็ดขาดแล้ว หากเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รายงานมาตามมาตรา 61 แห่ง พระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 ศาลชั้นต้นก็ต้องดำเนิน กระบวนพิจารณาไปตามนั้น จำเลยจะร้องขอให้ศาลฎีกามีคำสั่งให้ ศาลชั้นต้นรอการพิพากษาให้จำเลยล้มละลายไว้ในระหว่างฎีกาไม่ได้ และคำขอดังกล่าวไม่ใช่วิธีการคุ้มครองประโยชน์ของจำเลย ในระหว่างฎีกา ให้ยกคำร้อง
