แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
การขอทุเลาการบังคับนั้น เป็นเรื่องกฎหมายกำหนดวิธีการเป็นพิเศษให้อยู่ในอำนาจของศาลเป็นขั้น ๆ ไป จึงไม่อยู่ในบังคับแห่งการอุทธรณ์ฎีกาอย่างเรื่องอื่น ๆ
ย่อยาว
ศาลฎีกาพิพากษายืนให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินของโจทก์แต่ละสำนวนห้ามเกี่ยวข้องในที่พิพาท ให้ใช้ค่าเสียหายผู้ร้องยื่นคำร้องว่าผู้ร้องไม่ใช่บริวารของจำเลย ผู้ร้องได้ครอบครองปรปักษ์ที่ดิน 3 แปลงศาลชั้นต้นยกสั่งคำร้อง ผู้ร้องอุทธรณ์คำสั่งและยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับศาลอุทธรณ์สั่งยกคำร้องขอทุเลาการบังคับ ผู้ร้องยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับต่อศาลฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ปรากฎว่าคดีนี้ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งไม่อนุญาตให้ทุเลาการบังคับในระหว่างอุทธรณ์ ฉะนั้น ผู้ร้องจึงอุทธรณ์คำสั่งต่อศาลฎีกาอีกไม่ได้ ตามคำสั่งคำร้องที่184-193/2513 จึงมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งที่ไม่รับฎีกา
ศาลฎีกาสั่งว่า “พิเคราะห์แล้วเห็นว่า การทุเลาการบังคับคดีนั้นกฎหมายกำหนดวิธีการให้อยู่ในอำนาจของศาลเป็นขั้น ๆ ไปกล่าวคือถ้าเป็นการขอทุเลาการบังคับในระหว่างอุทธรณ์ ก็เป็นเรื่องที่อยู่ในอำนาจของศาลอุทธรณ์ที่จะพิจารณาสั่ง ถ้าเป็นการขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกา จึงจะอยู่ในอำนาจของศาลฎีกากฎหมายไม่ประสงค์ที่จะให้ศาลฎีกาไปเกี่ยวข้องกับการขอทุเลาการบังคับในระหว่างอุทธรณ์ การขอทุเลาการบังคับตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 231 เป็นเรื่องที่กฎหมายกำหนดวิธีการเป็นพิเศษ จึงไม่อยู่ในบังคับแห่งการอุทธรณ์ฎีกาอย่างเรื่องอื่น ๆ คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับคำร้องของผู้ร้องนั้นชอบแล้ว ส่วนที่ขอให้งดการบังคับคดีและเพิกถอนหมายจับเป็นเรื่องชั้นบังคับคดี เป็นหน้าที่ของศาลชั้นต้นจะพิจารณาสั่ง ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของผู้ร้องเสีย”
