แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยเพียงแต่กล่าวถึงการเดินเผชิญสืบของศาลชั้นต้น แต่หาได้โต้แย้งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ไม่ จึงเป็นฎีกา ที่ไม่ชัดแจ้ง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 ไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาที่โต้แย้งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 1 โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกา ของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 42)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรื้อถอนกันสาดและหลังคาส่วนที่รุกล้ำเข้าไปในแดน กรรมสิทธิ์ที่ดินของโจทก์ตามแผนที่สังเขปเอกสารหมาย จ.4
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 39)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 43)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยฎีกาว่าศาลอุทธรณ์ภาค 1พิพากษาฝ่าฝืนคำพยานหลักฐานในห้องสำนวน แต่ข้อความที่จำเลย กล่าวอ้างในฎีกามีลักษณะเป็นเพียงแถลงข้อเท็จจริงในคดีให้ศาลทราบเท่านั้น จำเลยมิได้กล่าวไว้ชัดแจ้ง ว่าศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษาฝ่าฝืนคำพยานหลักฐานตอนไหน อย่างไรจึงเป็นฎีกาที่ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 249 วรรคแรก ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
