แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลย และจำเลยได้ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา บัดนี้ โจทก์ และจำเลยสามารถตกลงกันได้ โดยจำเลยยินยอมชำระเงินตามเช็ค ให้แก่โจทก์ โจทก์จึงไม่ประสงค์ที่จะดำเนินคดีกับจำเลยอีก ต่อไป จึงขอถอนฟ้องจำเลยเสียจากคดีนี้ โปรดอนุญาต
หมายเหตุ จำเลยแถลงท้ายคำร้องว่า ทราบคำร้องขอถอนฟ้องนี้แล้วไม่ค้าน และศาลชั้นต้นได้สอบจำเลยแล้ว จำเลยแถลงไม่ค้านการ ขอถอนฟ้องของโจทก์ (อันดับ 66,67)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3ให้จำคุก 7 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2534มาตรา 4 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 51)
จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 52)
คดีอยู่ระหว่างการนัดฟังคำสั่งศาลฎีกา
โจทก์ยื่นคำร้องดังกล่าว ศาลชั้นต้นสั่งให้ส่ง สำนวนคืนศาลฎีกาพิจารณาสั่ง (อันดับ 66,67)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า คดีนี้เป็นความผิดต่อส่วนตัวโจทก์ย่อมถอนฟ้องได้ก่อนคดีถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 35 วรรค 2 จึงอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องได้ จำหน่ายคดีจากสารบบความ
