แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีที่จำเลยอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่มีคำสั่งให้ยกคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยโดยถือว่า จำเลยไม่มีพยานมาไต่สวน เท่ากับวินิจฉัยว่า จำเลยไม่มีพยานหลักฐานมาแสดงให้ศาลเชื่อว่า จำเลยเป็นคนยากจน ไม่สามารถเสียค่าธรรมเนียมศาลในชั้นอุทธรณ์ได้นั้น เมื่อศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นคำสั่งศาลอุทธรณ์ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย
