แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นฎีกาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 จึงไม่รับจำเลยเห็นว่า ข้อเท็จจริงในคดีนี้เป็นสาระแก่คดีอันสมควรได้รับการวินิจฉัยจากศาลฎีกา โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยเพื่อพิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 38)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมการประกอบโรคศิลปะ พ.ศ. 2479 มาตรา 4,11,12,21 ฯพระราชบัญญัติยา พ.ศ. 2510 มาตรา 4,12,101,126 ฯ ลงโทษฐานประกอบโรคศิลปะโดยไม่รับอนุญาตจำคุก 6 เดือน ฐานขายยาปัจจุบันโดยไม่รับอนุญาต จำคุก 6 เดือน รวมจำคุก 1 ปีจำเลยรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 6 เดือน ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 37)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 38)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยมีกำหนด 6 เดือนศาลอุทธรณ์พิพากษายืน การที่จำเลยฎีกาโต้แย้งเกี่ยวกับดุลยพินิจของศาลว่าสมควรรอการลงโทษให้จำเลยนั้นเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ให้ยกคำร้อง
