แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
ตามคำพยานโจทก์ที่เบิกความต่อศาลปรากฏว่าไม่เห็นจำเลยยิงผู้เสียหายทั้งพวกของจำเลยก็มีถึงประมาณ10-20คนมีอาวุธปืนเกือบทุกคนเจ้าพนักงานผุ้จับกุมจำเลยก็เบิกความว่าบาดแผลของผู้เสียหายเป็นแผลถูกกระสุนปืนลูกซองมิใช่กระสุนปืนเอ็ม16ที่จำเลยถืออยู่พยานหลักฐานดังกล่าวจึงเชื่อว่าจำเลยมิได้ยิงผู้เสียหายและมิได้เกี่ยวข้องในการยิงแต่อย่างใดกรณีไม่อาจถือว่าจำเลยเป็นตัวการร่วมกระทำความผิดกับผู้ที่ใช้อาวุธปืนยิงผู้เสียหายด้วย. จำเลยเป็นกรรมการวัดที่เกิดเหตุขณะเกิดเหตุทำหน้าที่รักษาความสงบอยู่ในงานที่วัดนั้นอาวุธปืนที่มีในขณะเกิดเหตุก็เป็นของทางราชการมอบให้กำนันไว้ปราบปรามโจรผู้ร้ายเมื่อไม่ปรากฏว่าจำเลยได้รับโทษจำคุกมาก่อนสมควรให้โอกาสจำเลยกลับตัวศาลพิพากษารอการลงโทษความผิดฐานมีอาวุธปืนนั้น.(ที่มา-ส่งเสริมฯ)
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า จำเลย มี อาวุธปืน เอ็ม 16 1 กระบอก ซึ่ง เป็น อาวุธปืนที่ นายทะเบียน ไม่ อาจ ออก ใบอนุญาต ให้ ได้ ไว้ ใน ครอบครอง โดยฝ่าฝืน กฎหมาย และ ร่วมกับ พวก ที่ ยัง หลบหนี ใช้ อาวุธปืน ยิงผู้เสียหาย หลายนัด โดยเจตนา ฆ่า กระสุนปืน ถูก ผู้เสียหาย ที่ บริเวณรักษา ทัน ท่วงที ผู้เสียหาย จึง ไม่ ตาย เพียง แต่ ได้ รับ อันตรายสะโพก ซึ่ง เป็น อวัยวะ ไม่ สำคัญ และ แพทย์แก่ กาย ขอ ให้ ลงโทษ ตาม พระราชบัญญัติ อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 55,78ฯลฯ และ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80, 83, และ 288
จำเลย ให้การ ปฏิเสธ
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม พระราชบัญญัติ อาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 55 และ 78 พระราชบัญญัติ อาวุธปืนเครื่องกระสุนปืนฯ (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2522 มาตรา 6 และ 8 กฎกระทรวงฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2522) ออก ตาม ความ ใน พระราชบัญญัติ อาวุธปืนเครื่องกระสุนปืนฯ พ.ศ. 2490 ข้อ 2 และ 3 จำคุก 5 ปี และ มี ความผิดตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 และ 83 จำคุก 10 ปี รวม เป็น จำคุก15 ปี คำรับ และ คำให้การ ของ จำเลย เป็น ประโยชน์ แก่ การ พิจารณาอยู่ บ้าง ลดโทษ ให้ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 หนึ่ง ใน สาม คงจำคุก 10 ปี
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษา กลับ ให้ ยกฟ้อง
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ‘ข้อหา พยายาม ฆ่า ผู้อื่น นั้น โจทก์ มีประจักษ์พยาน มา เบิกความ 2 ปาก คือ ผู้เสียหาย และ นาย ปราโมทย์ผู้เสียหาย มิได้ เบิกความ เลย ว่า เห็น จำเลย ยิง ผู้เสียหายนาย ปราโมทย์ เบิกความ ว่า ไม่ เห็น จำเลย ยิง ผู้เสียหาย พวก ของจำเลย ที่ วิ่ง ขึ้น บน กุฎิพระ มี ประมาณ 10-20 คน มี อาวุธปืน เกือบทุกคน พันตำรวจตรี สนั่น ผู้จับกุม จำเลย และ ตรวจ สถานที่ เกิดเหตุเบิกความ ว่า ไม่ เชื่อ ว่า จำเลย เป็น คน ยิง ผู้เสียหาย เพราะ ตรวจ ดูบาดแผล ผู้เสียหาย แล้ว ปรากฏ ว่า ถูก กระสุนปืน ลูกซอง มิใช่ กระสุนปืนเอ็ม 16 พันตำรวจตรี สนั่น เก็บ หมอน กระสุนปืน ลูกซอง ได้ ที่ ใต้บันได กุฏิพระ ที่ เกิดเหตุ ศาลฎีกา ได้ นำ คำเบิกความ พยาน โจทก์ดังกล่าว มา พิเคราะห์ ประกอบ กับ เหตุผล ที่ ว่า ขณะ ผู้เสียหายถูก ยิง จำเลย มิได้ ถือ ปืน ลูกซอง แล้ว เชื่อ ว่า จำเลย มิได้ ยิงผู้เสียหาย นอกจาก นี้ ตาม พฤติการณ์ แห่ง คดี เป็น เรื่อง ที่ ผู้ ที่ยิง ผู้เสียหาย ได้ ตัดสินใจ ยิง ไป โดย ลำพัง และ โดย ฉับพลัน ที่ผู้เสียหาย วิ่งขึ้น กุฏิพระ โดย จำเลย มิได้ เกี่ยวข้อง ใน การ ยิงด้วย แต่ อย่างใด ถือ ไม่ ได้ ว่า จำเลย เป็น ตัวการ ร่วม กระทำ ความผิดกับ ผู้ ที่ ใช้ อาวุธปืน ยิง ผู้เสียหาย ด้วย ฎีกา ของ โจทก์ สำหรับข้อหา พยายาม ฆ่า ผู้อื่น ฟัง ไม่ ขึ้น’
สำหรับ ข้อหา ฐาน มี อาวุธปืน เอ็ม 16 1 กระบอก ซึ่ง เป็น อาวุธปืนที่ นายทะเบียน ไม่ อาจ ออก ใบอนุญาต ให้ ได้ ไว้ ใน ครอบครอง โดยฝ่าฝืน กฎหมาย นั้น ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า คืน เกิดเหตุ เวลา ประมาณ4 นาฬิกา ซึ่ง เป็น เวลา ที่ ผู้เสียหาย ถูก ยิง จำเลย ซึ่ง ยัง คงรักษา ความ สงบ ใน งาน ได้ ถือ อาวุธปืน เอ็ม 16 ซึ่ง เป็น อาวุธปืนที่ ทางราชการ มอบ ให้ นาย เฉื่อย ไว้ ปราบปราม โจร ผู้ร้าย ไว้ ใน มือ ถือ ได้ ว่า จำเลย มี อาวุธปืน ตาม ความหมาย ของ มาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติ อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนฯ พ.ศ. 2490 แต่ จำเลย เป็นกรรมการ วัด ที่ เกิดเหตุ ขณะ เกิดเหตุ จำเลย รักษา ความ สงบ อยู่ ในงาน ฉลอง ผ้าป่า และ กฐิน โดย ได้ รับ การ ขอร้อง จาก กำนัน อาวุธปืนซึ่ง จำเลย มี ใน ขณะ เกิดเหตุ เป็น อาวุธปืน ที่ ทางราชการ มอบ ให้กำนัน ไว้ ปราบปราม โจร ผู้ร้าย ไม่ ปรากฏ ว่า จำเลย ได้ รับ โทษ จำคุกมา ก่อน ได้ พิเคราะห์ ถึง สิ่งแวดล้อม ของ จำเลย และ สภาพ ความผิด แล้วเห็น สมควร ให้ โอกาส จำเลย กลับตัว
พิพากษา แก้ เป็น ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม พระราชบัญญัติ อาวุธปืนเครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืนพ.ศ. 2490 มาตรา 55 และ 78 ที่ แก้ไข แล้ว กฎกระทรวง ฉบับที่ 11(พ.ศ. 2522) ออก ตาม ความ ใน พระราชบัญญัติ อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนวัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 ข้อ 2 จำคุก2 ปี ข้อหา นี้ จำเลย รับสารภาพ ชั้น จับกุม เป็น ประโยชน์ แก่ การพิจารณา นับ เป็น เหตุ บรรเทา โทษ ลดโทษ ให้ ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 หนึ่ง ใน สาม คง จำคุก 1 ปี 4 เดือน รอ การ ลงโทษ ไว้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 มี กำหนด 2 ปี นอกจาก ที่ แก้ ให้ เป็น ไปตาม คำพิพากษา ศาลอุทธรณ์
