แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์เกี่ยวกับการใช้ดุลยพินิจ ในการรับฟังคำพยาน เป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริง ต้องห้าม ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54 ไม่รับอุทธรณ์
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าศาลแรงงานกลางวินิจฉัยคดีขัดกับหลักกฎหมายเรื่อง ภาระการพิสูจน์และการรับฟังพยาน โปรดมีคำสั่ง ให้รับอุทธรณ์ของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 49 แผ่นที่ 2)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายสินจ้าง แทนการบอกกล่าวล่วงหน้าเป็นเงิน 10,596 บาทค่าชดเชย เป็นเงิน 17,340 บาท และค่าเสียหายเป็นเงิน 20,000 บาท
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 40)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 47)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยพยานหลักฐานในสำนวนแล้วฟังว่าข้อความที่กรอกลงในใบรับรองแพทย์นั้นไม่ปลอม การที่จำเลยอุทธรณ์ว่าโจทก์เบิกความเพียงปากเดียว ยืนยันว่าแพทย์ผู้ตรวจได้ลงลายมือชื่อทั้งหมดในใบรับรองแพทย์ โดยมิได้นำแพทย์ผู้ลงความเห็นและลงลายมือชื่อมาเบิกความรับรอง ศาลแรงงานกลางจะใช้ดุลพินิจรับฟังว่าใบรับรองแพทย์ เป็นเอกสารที่ถูกต้องไม่ได้นั้น เป็นการโต้แย้งดุลพินิจ ในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลาง อันเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตาม พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54 ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์ ของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
