แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า อุทธรณ์ของโจทก์ทุกข้อโต้แย้งดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐาน เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามมาตรา 54 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 จึงไม่รับอุทธรณ์โจทก์เห็นว่า อุทธรณ์ของโจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าศาลแรงงานกลางวินิจฉัยคดีขัดต่อพยานหลักฐานในสำนวน ใบเตือน2 ฉบับของบริษัทจำเลยที่กรรมการผู้จัดการบริษัทลงลายมือชื่อโดยมิได้มีกรรมการอีกคนหนึ่งลงลายมือชื่อร่วมด้วยและประทับตราบริษัทเป็นคำเตือนชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ การที่ศาลแรงงานกลางรับฟังสำเนาภาพถ่ายใบเตือนดังกล่าวโดยโจทก์ไม่ได้รับรองว่าสำเนาดังกล่าวถูกต้องเป็นการชอบด้วยกฎหมายหรือไม่การที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์เนื่องจากโจทก์กลับก่อนเวลาเลิกงานโดยมีเหตุจำเป็นและจำเลยไม่ได้รับความเสียหายเป็นการชอบด้วยกฎหมายและระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของจำเลยหรือไม่และโจทก์มีสิทธิคิดเงินเพิ่มหรือไม่ โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 54)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยออกใบสำคัญการทำงานแก่โจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 585 และจ่ายค่าจ้างจำนวน 3,105 บาทแก่โจทก์ ฯลฯ
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 46)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 47)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ข้อที่โจทก์อุทธรณ์ตามอุทธรณ์ข้อ 4 ว่าจำเลยมีเจตนาที่จะไม่จ่ายค่าจ้าง โจทก์จึงมีสิทธิคิดเงินเพิ่มตามฟ้อง นั้น เป็นอุทธรณ์โต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลางซึ่งฟังข้อเท็จจริงเป็นยุติว่าจำเลยไม่มีเจตนาที่จะไม่จ่ายค่าจ้าง อันเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ ที่ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ข้อนี้ชอบแล้ว
ส่วนข้อที่โจทก์อุทธรณ์ข้อ 2 ว่า เอกสารหมาย ล.1 และล.2 เป็นใบเตือนที่ผู้จัดการฝ่ายบุคคลออกโดยไม่มีอำนาจไม่ได้รับมอบหมายจากกรรมการผู้มีอำนาจและมีผู้จัดการรับทราบเพียงคนเดียว จึงเป็นใบเตือนที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายทั้งการรับฟังเอกสารดังกล่าวซึ่งเป็นเพียงสำเนาเอกสารจึงฝ่าฝืนประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 91 ประกอบด้วยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 31 และข้อที่โจทก์อุทธรณ์ข้อ 3 ว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของจำเลยลงวันที่ 15 เมษายน 2524 ข้อ 16(ที่ถูกข้อ 9.16)ศาลฎีกาเห็นว่าอุทธรณ์ทั้งสองข้อดังกล่าวเป็นอุทธรณ์คัดค้านในปัญหาที่ว่า เอกสารหมาย ล.1 และ ล.2 เป็นใบเตือนมิชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ การรับฟังเอกสารดังกล่าวซึ่งเป็นเพียงสำเนาเอกสารชอบด้วยกฎหมายหรือไม่ และจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหรือไม่อันเป็นปัญหาข้อกฎหมาย จึงให้รับอุทธรณ์โจทก์เฉพาะข้อ 2และข้อ 3 ไว้ดำเนินการต่อไป
