แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 มีความประสงค์ขอให้ศาลออกหมายเด็ดขาดเพื่อให้ทันรับอภัยโทษปี พ.ศ. 2529 หรือถ้าไม่สามารถออกหมายเด็ดขาดได้ โปรดพิพากษาคดีนี้ให้เสร็จสิ้นโดยเร็วเป็นกรณีพิเศษด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 143)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7,8 ทวิ,72,72 ทวิ ฯลฯประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 371,83 ฐานมีอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนไว้ในความครอบครอง จำคุกคนละ 1 ปี 6 เดือน ฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้าน ทางสาธารณะ ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ ซึ่งเป็นบทหนัก จำคุกคนละ 1 ปี และผิดฐานพยายามปล้นทรัพย์โดยมีและใช้อาวุธปืนเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย ฐานฆ่าผู้อื่นเพื่อความสะดวกในการที่จะกระทำความผิดอย่างอื่น และฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288,289,340,340 ตรี,80,83 ลงโทษฐานฆ่าผู้อื่นเพื่อความสะดวกในการที่จะกระทำความผิดอย่างอื่น ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289,83 ซึ่งเป็นบทหนักให้ประหารชีวิตจำเลยทั้งสอง จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพลดโทษให้คนละกึ่งหนึ่ง ฐานมีอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืนไว้ในความครอบครอง จำคุกคนละ 9 เดือน ฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองหมู่บ้าน ทางสาธารณะ จำคุกคนละ 6 เดือนและฐานฆ่าผู้อื่นเพื่อความสะดวกในการที่จะกระทำความผิดอย่างอื่น อาศัยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 52 จำคุกคนละตลอดชีวิต จำเลยทั้งสองกระทำความผิดหลายกรรมให้ลงโทษทุกกรรมตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 91 รวมลงโทษจำคุกคนละตลอดชีวิต กับอีกคนละ 1 ปี 3 เดือนแต่ให้งดบังคับคดีสำหรับโทษ 2 กระทงแรกเพราะศาลบังคับลงโทษจำคุกคนละตลอดชีวิตแล้ว ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 1 ไม่มีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่น ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289 ประกอบด้วยมาตรา 80 จำเลยที่ 2 ไม่มีความผิดฐานฆ่าและฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289 และมาตรา 289 ประกอบด้วยมาตรา 80 ตามลำดับ หากคงมีความผิดฐานพยายามปล้นทรัพย์โดยมีและใช้อาวุธปืนเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 340 วรรคสุดท้าย ประกอบด้วยมาตรา80,340 ตรี ลงโทษจำเลยที่ 2 สองในสาม จำคุกตลอดชีวิต เมื่อลงโทษจำคุกตลอดชีวิต จึงระวางโทษหนักขึ้นอีกกึ่งหนึ่ง ตามมาตรา 340 ตรี ไม่ได้ จำเลยที่ 2 ให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุกจำเลยที่ 225 ปี รวมกับโทษในความผิดฐานมีอาวุธปืนและฐานพกพาอาวุธปืนติดตัว คงเป็นจำคุกจำเลยที่ 2 มีกำหนด 26 ปี3 เดือน นอกจากที่แก้คงเป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา ขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น(อันดับ 136)
จำเลยที่ 1 ยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 143)
คำสั่ง
ศาลยังออกหมายจำคุกคดีถึงที่สุดให้ไม่ได้ เพราะโจทก์ยังฎีกาเกี่ยวกับการกระทำความผิดของจำเลยอยู่ คดียังไม่ถึงที่สุดส่วนที่จำเลยขอให้ศาลฎีกาพิจารณาพิพากษาโดยเร็วเป็นกรณีพิเศษนั้นศาลฎีกาก็ได้เร่งรัดการพิจารณาอยู่แล้ว จึงให้ยกคำร้องของจำเลยที่ 1ในส่วนที่ขอให้ออกหมายคดีถึงที่สุดนั้นเสีย
