แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า ให้รับอุทธรณ์ ของจำเลยข้อ 12.2 ข้อ 12.3 เพราะเป็นข้อกฎหมายส่วนข้อ 12.1 ข้อ 12.4 และข้อ 12.5 เป็นข้อเท็จจริง จึงไม่รับส่วนปัญหานอกจากนี้ข้ออื่น ๆ เป็นกรณีที่จำเลยไม่ประสงค์จะอุทธรณ์ จึงไม่รับ
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ของจำเลยข้อ 12.1 และข้อ 12.4เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า พยานหลักฐานของจำเลยเท่าที่ปรากฏในสำนวนพอฟังได้แล้วว่า โจทก์กระทำผิดและศาลแรงงานกลางแปลคำเบิกความพยานไม่ถูกต้อง โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ ของจำเลยในข้อดังกล่าวด้วย
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 158)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยชำระเงินจำนวน 996,950 บาท แก่โจทก์ ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 137)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 150)
คำสั่ง
ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่า พยานหลักฐานของจำเลยไม่พอฟังว่าโจทก์ได้ใช้วิธีการอันไม่สุจริต ปลอมแปลงเอกสารเกี่ยวกับการจองซื้อรถยนต์วอลโว่ เพื่อให้ได้ผลประโยชน์ส่วนตัวและทำให้จำเลยได้รับความเสียหาย และพฤติการณ์ตามที่จำเลยนำสืบมา ยังฟังไม่ได้ว่า โจทก์มีอาการก้าวร้าว อาฆาตข่มขู่ผู้บังคับบัญชา จำเลยอุทธรณ์ในข้อ 12.1 ว่า พยานหลักฐาน ของจำเลยพอฟังได้ว่าโจทก์ใช้วิธีการอันไม่สุจริต ปลอมแปลงเอกสารเกี่ยวกับการจองซื้อรถยนต์วอลโว่ เพื่อให้ได้ผลประโยชน์ส่วนตัวและทำให้จำเลยได้รับความเสียหาย และอุทธรณ์ในข้อ 12.4 ว่า พฤติการณ์ของโจทก์ตามที่จำเลย นำสืบมาพอฟังได้แล้วว่าโจทก์ประพฤติตนไม่เหมาะสม ก้าวร้าวอาฆาตข่มขู่ผู้บังคับบัญชา เป็นการโต้เถียงดุลพินิจ ในการรับฟังพยานหลักฐานของศาลแรงงานกลาง เป็นอุทธรณ์ ในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงาน และวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 55 ที่ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยใน 2 ข้อนี้มานั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
