แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นรับฎีกาของโจทก์ไว้อย่างคดีไม่มีทุนทรัพย์เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าเป็นคดีมีทุนทรัพย์และมีคำสั่งให้โจทก์เสียค่าขึ้นศาลเพิ่มโจทก์ยื่นคำร้องว่าโจทก์เป็นคนยากจนไม่สามารถเสียค่าธรรมเนียมศาลในชั้นฎีกาและขออนุญาตฎีกาอย่างคนอนาถาโดยไม่ได้สาบานตนไต่สวนและสั่งคำร้องของโจทก์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา155และ156ต่อไป
ย่อยาว
ความ ว่า โจทก์ ฎีกา โจทก์ มีเหตุ สมควร จะ ฎีกา และ มี ทาง ชนะคดี และ ศาลฎีกา มี คำสั่ง ให้ โจทก์ นำ ค่าขึ้นศาล มา วาง เพิ่ม เป็น จำนวนเงิน 15,675.50 บาท ก่อน หรือ ภายใน วันนัด ฟัง คำพิพากษา แต่ เนื่องจาก โจทก์ เป็น คน ยากจน ไม่ได้ ประกอบ อาชีพ อะไร จึง ไม่มี เงิน ที่ จะ เสีย ค่าขึ้นศาล เพิ่ม ตาม จำนวน ดังกล่าว ได้ ขอ ศาล ได้ โปรด นัด ไต่สวน คำร้อง และ มี คำสั่ง อนุญาต ให้ โจทก์ ฎีกา อย่าง คนอนาถา ด้วย โปรด อนุญาต
หมายเหตุ จำเลย ทั้ง สาม ยัง ไม่ได้ รับ สำเนา คำร้อง
โจทก์ ฟ้อง ขอให้ ศาล พิพากษา ว่า พินัยกรรม แบบ เอกสาร ฝ่าย เมือง ฉบับ ลงวันที่ 12 กรกฎาคม 2533 ของ นาง ทองคำ ทอง แจ่ม เป็น โมฆะ และ ให้ ทำลาย พินัยกรรม ฉบับ ดังกล่าว
ศาลชั้นต้น พิพากษายก ฟ้อง
ศาลอุทธรณ์ ภาค 2 พิพากษายืน
โจทก์ ฎีกา ( อันดับ 143)
ศาลฎีกา ทำ คำพิพากษา แล้ว กับ มี คำสั่ง ว่า ก่อน อ่าน คำพิพากษา ศาลฎีกา ให้ ศาลชั้นต้น สั่ง ให้ โจทก์ ชำระ ค่าขึ้นศาล ชั้นฎีกา ให้ ครบถ้วน ภายใน เวลา ที่ ศาลชั้นต้น กำหนด เสีย ก่อน แล้ว จึง อ่าน คำพิพากษา ศาลฎีกา ไป ได้ หาก โจทก์ ไม่ชำระ ให้ ศาลชั้นต้น ส่ง สำนวน และ คำพิพากษา คืน ศาลฎีกา เพื่อ ดำเนินการ ต่อไป ( อันดับ 161 แผ่น ที่ 3)
ศาลชั้นต้น นัดฟัง คำพิพากษา ศาลฎีกา ใน วันที่ 29 พฤศจิกายน 2538 เวลา 9 นาฬิกา กับ มี คำสั่ง ให้ โจทก์ นำ ค่าขึ้นศาล มา วาง เพิ่ม เป็น เงิน จำนวน 15,675.50 บาท ก่อน หรือ ภายใน วันนัด ฟัง คำพิพากษา ก่อน ถึง วันนัด ทนายโจทก์ ยื่น คำร้อง นี้ ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ให้ รวบรวม ส่ง ศาลฎีกา ( อันดับ 164)
ต่อมา ใน วันนัด ฟัง คำพิพากษา ศาลฎีกา ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ว่า โจทก์ ไม่นำ ค่าขึ้นศาล ใน ชั้นฎีกา มา เสีย เพิ่ม ให้ ถูกต้อง จึง ให้ งด การ อ่าน คำพิพากษา ศาลฎีกา และ ให้ รวบรวม ถ้อยคำ สำนวน ส่ง คืน ศาลฎีกา ( อันดับ 165)
คำสั่ง
พิเคราะห์ แล้ว เห็นว่า การ ขอ ฎีกา อย่าง อนาถา โจทก์ จะ ต้อง ยื่น คำร้อง มา พร้อม กับ ฎีกา แต่ เรื่อง นี้ เป็น ความ พลั้งเผลอ ของ ศาลชั้นต้น ที่ รับ ฎีกา ของ โจทก์ ไว้ อย่าง คดี ไม่มี ทุนทรัพย์ เมื่อ ศาลฎีกา มี คำสั่ง ให้ โจทก์ เสีย ค่าขึ้นศาล เพิ่ม โจทก์ ยื่น คำร้อง ว่า โจทก์ เป็น คน ยากจน ไม่สามารถ เสีย ค่าธรรมเนียมศาล ใน ชั้นฎีกา และ ขออนุญาต ฎีกา อย่าง คนอนาถา เพื่อ ประโยชน์ แห่ง ความยุติธรรม จึง ให้ ศาลชั้นต้น จัด ให้ โจทก์ สาบานตน ไต่สวน และ สั่ง คำร้อง ของ โจทก์ ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 155 และ 156 ต่อไป และ ถ้า ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง อนุญาต ให้ โจทก์ ดำเนินคดี อย่าง คนอนาถา ใน ชั้นฎีกา ได้ ก็ ให้ อ่าน คำพิพากษา ศาลฎีกา ให้ คู่ความ ฟัง
