แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยเป็นการโต้แย้งปัญหาข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมายจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายโปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไปด้วย
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2597 มาตรา 3จำคุก 1 ปี
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าคดีโจทก์ขาดอายุความโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษากลับให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกาศาลฎีกาพิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาตามรูปคดีต่อไป
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา (อันดับ 165แผ่นที่ 3)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 166 แผ่นที่ 2)
คำสั่ง
คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยตามความผิดต่อพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2597 มาตรา 3 หลังจากที่พระราชบัญญัติดังกล่าว ถูกยกเลิกแล้วโดยพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการ ใช้เช็ค พ.ศ. 2534 มาตรา 3 โดยมิได้วินิจฉัยว่าการกระทำของ จำเลยยังเป็นความผิดอยู่ต่อไปหรือไม่ ซึ่งเป็นปัญหาข้อกฎหมาย เกี่ยวด้วยความสงบที่ศาลต้องยกขึ้นวินิจฉัยเอง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 195 วรรคสองจึงให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณา ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการ ต่อไป
