แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ทุนทรัพย์ไม่เกิน 200,000 บาท ฎีกาจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248ที่แก้ไขใหม่จึงไม่รับฎีกาจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยที่ว่า จำเลยได้แย่งการครอบครองที่ดินพิพาทจากโจทก์และโจทก์เองก็ได้สละการ ครอบครองแล้ว ที่ดินพิพาทจึงตกเป็นสิทธิของจำเลย ดังนี้เป็นกรณีพิพาทเกี่ยวด้วยกรรมสิทธิ์ในที่ดิน จึงเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ทั้งคดีนี้ได้ฟ้องร้องกันมาก่อนประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขใหม่จะใช้บังคับ จึงต้องบังคับตามกฎหมายฉบับเดิมซึ่งไม่ต้องห้ามฎีกา โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏว่าโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน ให้จำเลยรับเงินจำนวน 79,750 บาท จากสำนักงานวางทรัพย์ภูมิภาค 8 คืน น.ส.3 ฉบับพิพาท แก่โจทก์ และให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่ดินตาม น.ส.3 ฉบับพิพาทดังกล่าว ห้ามเกี่ยวข้องอีกต่อไป
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 70)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 71)
คำสั่ง
ที่จำเลยฎีกาว่า โจทก์ได้สละสิทธิการครอบครองให้จำเลย แล้วนั้น โจทก์ได้สละสิทธิการครอบครองหรือไม่ เป็นปัญหา ข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่จำเลยฎีกาว่าเป็นคดีเกี่ยวด้วยอสังหาริมทรัพย์ นั้น บทกฎหมายดังกล่าวที่บัญญัติใหม่ ไม่ได้ยกเว้นให้ฎีกาได้ ที่จำเลยฎีกาว่าสมควรใช้ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ฉบับเดิมบังคับแก่คดีนี้นั้น พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 12) พ.ศ. 2534 ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดหกสิบวัน นับแต่วันประกาศใน ราชกิจจานุเบกษา (วันที่ 27 สิงหาคม 2534) จำเลยยื่นฎีกา เมื่อ 28 พฤษภาคม 2535 ภายหลังที่ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งที่แก้ไขใหม่ใชั บังคับแล้วจึงต้องบังคับตามกฎหมายใหม่ ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลย ชอบแล้วให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องให้เป็นพับ
