แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งว่า อุทธรณ์ข้อ 2 เป็นอุทธรณ์ในลักษณะข้อกฎหมาย ซึ่งเป็นการให้ รับฟังข้อเท็จจริงที่ฝ่าฝืนกับคำพิพากษาของศาลแรงงานกลางเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมาย ถือว่าเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงและอุทธรณ์ข้อ 4 เป็นอุทธรณ์ข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้ง ศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์ข้อ 2 และข้อ 4 ให้รับอุทธรณ์เฉพาะข้อ 3
จำเลยเห็นว่า อุทธรณ์ข้อ 2 เป็นการโต้แย้งคำพิพากษาศาลแรงงานกลางว่าการที่ผู้อพยพต้องชำระเงินให้แก่องค์การระหว่างประเทศ มิได้มีผลให้กิจการของ ไอ.ซี.เอ็ม.ซี.เป็นกิจการที่มิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อแสวงหากำไรทางเศรษฐกิจหรือไม่ เป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ในข้อนี้ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 51)
โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยรับโจทก์กลับเข้าทำงานหรือจ่ายค่าเสียหาย ค่าชดเชย สินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า และค่าจ้างที่ค้างจ่าย เนื่องจากจำเลยเลิกจ้างโจทก์โดยไม่เป็นธรรม
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าว ล่วงหน้า 19,673 บาท ค่าชดเชย 68,100 บาท และค่าเสียหาย 45,400 บาท แก่โจทก์คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์บางข้อดังกล่าว (อันดับ 44)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 49)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว อุทธรณ์ข้อ 2 ของจำเลยเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมาย จึงให้รับอุทธรณ์ข้อนี้ของจำเลยไว้ดำเนินการต่อไป
