แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ ทุนทรัพย์ไม่เกินสองแสนบาท ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงฎีกาของจำเลยทั้งสองทุกข้อเป็นการโต้แย้งดุลพินิจของศาลอุทธรณ์ จึงเป็นปัญหาข้อเท็จจริง และผู้พิพากษาที่พิจารณาคดีนี้ ทั้งในศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ไม่รับรองให้ฎีกาในข้อเท็จจริง จึงไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง คืนค่าขึ้นศาลชั้นฎีกา ให้จำเลยทั้งสอง จำเลยทั้งสองเห็นว่า การที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยที่ 1 เป็นคนรับเงินรายพิพาทไปจากลูกค้าแล้ว เป็นการวินิจฉัยชี้ขาดข้อเท็จจริงที่แตกต่างขัดกับพยานหลักฐาน ในสำนวน เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่ง ให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงิน จำนวน 108,190 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 15 ต่อปีนับจากวันฟ้อง (2 ธันวาคม 2535) จนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 73) จำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 91)
คำสั่ง จำเลยทั้งสองไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวางศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 234 ประกอบด้วย มาตรา 247 ก่อน จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสอง
