แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาข้อ 2และข้อ 3 เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง คดีนี้พิพาทกันในทุนทรัพย์ไม่เกินสองแสนบาท จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ไม่รับฎีกาข้อ 2 และข้อ 3 ส่วนฎีกาข้อ 4 เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย รับฎีกาข้อนี้ โจทก์ทั้งสองเห็นว่า ฎีกาข้อ 2 ที่ว่า พฤติการณ์ของจำเลย เข้าองค์ประกอบตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1382 หรือไม่ เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาข้อ 2 ของโจทก์ทั้งสองไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ จำเลยได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 151) โจทก์ทั้งสองฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยและให้รื้อถอนบ้าน เลขที่ 70 หมู่ 3 ตำบลศรีมหาโพธิ์ อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม และหลังอื่น ๆ ที่เป็นของจำเลยและบริวาร ของจำเลย และขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกไปจากที่ดิน โฉนดเลขที่ 7659 ตำบลศรีมหาโพธิ์ อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม ของโจทก์ทั้งสอง และให้จำเลยชำระค่าเสียหาย แก่โจทก์ทั้งสองเดือนละ 1,000 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะ ขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกไปจากที่ดินของโจทก์ทั้งสอง เสร็จเรียบร้อย ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา ดังกล่าว (อันดับ 132) โจทก์ทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 148)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ฎีกาข้อ 2 ของโจทก์ทั้งสอง อ้างเป็นปัญหาข้อกฎหมายนั้นมีการกล่าวอ้างข้อเท็จจริงขึ้นใหม่นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ยุติเพื่อสู่การวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายของโจทก์ทั้งสอง จึงมีผลอย่างเดียวกับการฎีกา ในปัญหาข้อเท็จจริง ซึ่งต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความแพ่ง มาตรา 248 ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาข้อ 2 ของโจทก์ ทั้งสองนั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
