แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งว่า อุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์โต้เถียงดุลพินิจในการรับฟัง พยานหลักฐาน จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ซึ่งต้องห้ามจึงไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย จำเลยเห็นว่า จำเลยอุทธรณ์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าศาลแรงงานกลางรับฟังพยานหลักฐานไม่ชอบด้วยกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ ทนายโจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 37) ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า จำนวน 13,566 บาท และค่าชดเชยจำนวน 7,140 บาทให้โจทก์ คำขออื่นให้ยก จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 9) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 34)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์เป็นลูกจ้างประจำทำงานครบ 120 วัน โจทก์ไม่ได้ขัดคำสั่งของจำเลยซึ่งเป็นนายจ้าง ทั้งโจทก์ไม่ได้ละทิ้งหน้าที่อันถือได้ว่าโจทก์ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของจำเลย จำเลยอุทธรณ์ว่าพยานหลักฐานในสำนวนฟังได้ว่าโจทก์เป็นลูกจ้างทดลองงานทำงานไม่ครบ 120 วัน ทั้งโจทก์ได้ขัดคำสั่งของจำเลยและละทิ้งหน้าที่ เป็นอุทธรณ์โต้เถียงข้อเท็จจริงต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงาน และวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 ศาลแรงงานกลาง มีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
