แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรค 1ไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า วันที่ที่โจทก์ลงในเช็คมิใช่วันออกเช็คตามที่ถูกต้องแท้จริง โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
จำเลยชำระค่าขึ้นศาลมา 200 บาท
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน ให้จำเลยใช้เงินตามเช็คพิพาทจำนวน 35,500 บาท และ 5,500 บาท ตามลำดับแก่โจทก์ พร้อมดอกเบี้ยผิดนัดอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับจากวันธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงินจนถึงวันชำระเงินเสร็จแก่โจทก์
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 70)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 71)
คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืนคำพิพากษาศาลชั้นต้น ฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้ ส่วนปัญหาข้อกฎหมายที่จำเลยโต้เถียงขึ้นมานั้นพิเคราะห์แล้วเห็นว่า ข้อกฎหมายนั้นไม่เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง จำเลยชำระค่าขึ้นศาลเกินมา 160 บาท จึงให้คืนแก่จำเลย
