แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอให้ผู้พิพากษาที่พิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งคำร้องว่า พ้นกำหนดเวลายื่นฎีกาแล้ว จึงให้ยกคำร้อง
จำเลยที่ 2 เห็นว่า จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องขอให้ รับรองฎีกาฉบับลงวันที่ 25 ตุลาคม 2537 ยังอยู่ ในระยะเวลาที่จำเลยที่ 2ขอขยายระยะเวลา ยื่นฎีกาไว้ แต่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องขอขยาย ระยะเวลายื่นฎีกาของจำเลยที่ 2 คำสั่งยกคำร้องฉบับลงวันที่ 25 ตุลาคม 2537 จึงมิชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ศาลโปรดมีคำสั่งรับคำร้องดังกล่าว เพื่อให้ ผู้พิพากษาที่พิจารณาคดีในศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกาต่อไป โปรดอนุญาต
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 197 แผ่นที่ 2)
ระหว่างพิจารณาโจทก์ยื่นคำร้องขอถอนฟ้อง จำเลยที่ 1ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 2 พร้อมบริวาร รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปจากโฉนดเลขที่ 1602 ตำบลศิลาลอย อำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์เฉพาะส่วนที่จำเลยที่ 2ครอบครอง กับให้จำเลยที่ 2 ชำระค่าเสียหายเดือนละ 500 บาท แก่โจทก์ นับแต่วันฟ้อง เป็นต้นไปจนกว่าจะส่งมอบที่ดินคืนโจทก์ยกฟ้องแย้ง จำเลยที่ 2
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกา(อันดับ 185 แผ่นที่ 3)
จำเลยที่ 2 ยื่นคำร้องขอให้ผู้พิพากษาที่พิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองฎีกาฉบับลงวันที่ 25 ตุลาคม 2537 ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 191)
จำเลยที่ 2 อุทธรณ์คำสั่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรวม สำนวนส่งศาลฎีกา (อันดับ 194)
คำสั่ง
ศาลฎีกายกอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยที่ 2 ที่ขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาเมื่อปรากฏว่าศาลชั้นต้นได้อ่าน คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้จำเลยที่ 2 ฟังเมื่อวันที่ 12 กันยายน 2537 แต่จำเลยมายื่นคำร้องขอให้ นายสุรศักดิ์คีรีวิเชียร ผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองให้ฎีกาในวันที่ 25 ตุลาคม 2537 จึงเป็นการยื่นเมื่อพ้นกำหนดระยะเวลาฎีกา คำสั่ง ศาลชั้นต้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
