แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกาคำสั่งของศาลอุทธรณ์ที่ไม่อนุญาตให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 อุทธรณ์อย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีต้องห้ามมิให้ฎีกาคำสั่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรคท้าย จึงไม่รับฎีกา จำเลยที่ 1 ที่ 2 เห็นว่า ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 156 วรรคท้าย เป็นเรื่องห้ามคู่ความอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นในประเด็นว่า จำเลยยากจนจริงหรือไม่และคดีของคู่ความฝ่ายนั้นมีทางชนะแน่นอนหรือไม่ ซึ่งเมื่อศาลอุทธรณ์มีคำสั่งอย่างใด คำสั่งนั้นย่อมถึงที่สุด ต้องห้ามฎีกา แต่ในคดีนี้จำเลยอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่สั่งยกคำร้องขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาในชั้นอุทธรณ์โดยไม่ส่งสำเนาคำร้องและไม่ไต่สวนคำร้องว่าเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 156 วรรค 2 จำเลยย่อมมีสิทธิฎีกาได้ โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 91 แผ่นที่ 2)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสามร่วมกันหรือแทนกันชำระเงินตามเช็คจำนวน 150,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีคิดตั้งแต่วันที่ธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน (19 พฤษภาคม 2531)เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จให้โจทก์
จำเลยที่ 1 ที่ 2 อุทธรณ์พร้อมกับยื่นคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นสั่งคำร้องว่า คดีไม่มีเหตุอันสมควรจะอุทธรณ์ยกคำร้อง หากจำเลยประสงค์จะดำเนินคดีต่อไป ให้จำเลยนำค่าธรรมเนียมมาเสียภายใน 15 วัน (อันดับ 75,73)
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์สั่งว่า พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าการขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถา หากศาลชั้นต้นเห็นว่า คดีไม่มีเหตุอันสมควรจะอุทธรณ์แล้ว ย่อมจะสั่งยกคำร้องได้โดยไม่จำต้องทำการไต่สวนคำร้องก่อนได้ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้จำเลยดำเนินคดีในชั้นอุทธรณ์อย่างคนอนาถาศาลอุทธรณ์เห็นพ้องด้วย ให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง หากจำเลยประสงค์จะดำเนินคดีชั้นอุทธรณ์ต่อไป ให้นำค่าธรรมเนียมฟ้องอุทธรณ์มาชำระต่อศาลชั้นต้นภายใน 10 วัน นับแต่วันทราบคำสั่งนี้ (อันดับ 85)จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ87 แผ่นที่ 2)
จำเลยที่ 1 ที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 89)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยที่ 1 และที่ 2 ยื่นคำร้องอุทธรณ์อย่างคนอนาถา ศาลชั้นต้นสั่งคำร้องว่า คดีไม่มีเหตุอันสมควรที่จะอุทธรณ์ ให้ยกคำร้อง จำเลยที่ 1 และที่ 2 ยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งให้ยกคำร้อง คำสั่งของศาลอุทธรณ์จึงเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 156 วรรคท้าย ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
