แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยยื่นฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ต้องห้ามฎีกา ในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่แก้ไขแล้ว จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยไม่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคสามที่แก้ไขใหม่แต่อย่างใด จำเลยมีสิทธิฎีกาได้ โปรดมีคำสั่งให้รับ ฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานในสำนวนว่าโจทก์ทั้งสองได้รับ สำเนาคำร้องแล้วหรือไม่
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ และพิพากษาว่าที่ดินพิพาทตามแผนที่พิพาทหมายสีม่วงเป็นที่ดินของจำเลย ห้ามโจทก์และบริวารเกี่ยวข้องกับที่พิพาทอีกต่อไป
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยและบริวารออกจากที่ดินของโจทก์ทั้งสองตามแผนที่พิพาทในเส้นสีม่วง ห้ามยุ่งเกี่ยวต่อไป ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ทั้งสอง 2,000 บาท พร้อม ดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ ยกฟ้องแย้งจำเลย
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 147)
จำเลยยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 150)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ราคาที่ดินและจำนวนค่าเสียหายที่พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท ต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคแรก ที่แก้ไขใหม่ ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกา ของจำเลยนั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
