แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า เป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง จึงไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522มาตรา 54
จำเลยเห็นว่า จำเลยอุทธรณ์ในประเด็นแรกว่า โจทก์ทุจริต ต่อหน้าที่หรือไม่ประเด็นข้อที่ 2 โจทก์จงใจทำให้จำเลยเสียหาย หรือไม่ ประเด็นข้อที่ 3 โจทก์ฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับ การทำงานหรือระเบียบโดยมีการตักเตือนเป็นหนังสือแล้วหรือไม่ และในประเด็นข้อที่ 4 โจทก์มีสิทธิได้รับสินจ้างแทนการ บอกกล่าวล่วงหน้าและค่าชดเชยหรือไม่ ทั้งหมดนี้เป็นการอุทธรณ์ ข้อเท็จจริงที่ยุติแล้วทั้งสิ้น เพียงแต่ข้อเท็จจริงนั้นได้ ปรับเข้ากับข้อกฎหมายคลาดเคลื่อนไป โปรดมีคำสั่งให้ รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาพิพากษาต่อไปด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 66 แผ่นที่ 2)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชย 75,000 บาท และสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า 45,000 บาท
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 51)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 59)
คำสั่ง
จำเลยไม่นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันมาวาง ศาลตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234ประกอบกับ พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ. 2522 มาตรา 31 ก่อน จึงให้ยกคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย
