แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของโจทก์ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 248 จึงไม่รับ
โจทก์เห็นว่า ฎีกาของโจทก์ในปัญหาที่ว่า ศาลอุทธรณ์รับ ฟังข้อเท็จจริงนอกคดีนั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมายที่เป็นข้อสำคัญแห่งคดี โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยแถลงคัดค้าน (อันดับ 76)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยจดทะเบียนซื้อขายและแบ่งแยกที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์เลขที่ 20 ตำบลสามง่ามอำเภอสามง่าม จังหวัดพิจิตร จำนวนเนื้อที่ 10 ไร่ ทางด้านใต้ให้แก่โจทก์ หากจำเลยไม่ไปให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย
ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 69)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 71)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงว่า โจทก์ไม่ได้ซื้อที่ดินพิพาทจากจำเลยแท้จริงเป็นเพียงผู้เช่าเท่านั้นเป็นการวินิจฉัยในประเด็นข้อพิพาทว่า จำเลยขายที่ดินตามฟ้องให้แก่โจทก์หรือไม่แล้ว หาใช่เป็นการวินิจฉัยหรือรับฟังข้อเท็จจริงนอกคดีไม่ ฎีกาของโจทก์แม้จะเป็นปัญหาข้อกฎหมายก็มิได้เป็นสาระอันควรได้รับการวินิจฉัย ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
