แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยยื่นอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า จำเลยให้การต่อสู้ว่าโจทก์ฝ่าฝืนระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานข้อ 8.3.2 และข้อ 8.4.4 มิได้อ้างว่าฝ่าฝืนข้อ 8.4.2 ด้วย จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อที่มิได้ว่ากล่าวกันมาแล้วในศาลแรงงานกลางต้องห้ามอุทธรณ์ จึงไม่รับอุทธรณ์จำเลย
จำเลยเห็นว่าการที่โจทก์โยนท่อนเหล็กไปที่พื้นในขณะที่นายวิวัฒน์ทัพไพรีกับนายสมศักดิ์งามมานะ โต้เถียงกันอยู่ และโจทก์ยังพูดจาในทำนองให้บุคคลทั้งสองตีกัน เป็นการก่อให้เกิดความแตกแยกในระหว่างพนักงาน เป็นการจงใจ ขัดคำสั่งข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน อันเป็นการฝ่าฝืนข้อบังคับ อันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน จำเลยอุทธรณ์ได้ โปรดมีคำสั่งรับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 48 แผ่นที่ 2)
ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยจำนวน17,100 บาทแก่โจทก์ คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ดังกล่าว (อันดับ 42)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 47)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยให้การว่าโจทก์ทำผิดระเบียบข้อบังคับเป็นกรณีที่ร้ายแรงโดยใช้ท่อนเหล็กพยายามทำร้ายร่างกายผู้บังคับบัญชา เมื่อศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่าโจทก์มิได้มีเจตนาจะทำร้ายร่างกายผู้บังคับบัญชา จำเลยกลับอุทธรณ์ว่าการที่โจทก์โยนท่อนเหล็กนั้นเป็นการทำผิดระเบียบข้อบังคับเป็นกรณีที่ร้ายแรง เป็นการอุทธรณ์ในข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลแรงงานกลาง ดังนั้นการที่ศาลแรงงานกลางมีคำสั่ง ไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย จึงเป็นการชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
