แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางสั่งว่า การที่ โจทก์อุทธรณ์ในลักษณะข้อกฎหมายว่าศาลฟังพยานหลักฐาน ขัดต่อ กฎหมายซึ่งเป็นการให้รับฟังข้อเท็จจริงที่ฝ่าฝืนกับคำพิพากษา ของศาลแรงงานกลางเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่ ปัญหาข้อกฎหมาย ถือว่าเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้าม ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54 จึงไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์
โจทก์เห็นว่าอุทธรณ์โจทก์เป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ศาลแรงงานกลางรับฟังเอกสารหมาย ล.1 ขัดต่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 86,87,93 โปรดมีคำสั่งให้รับอุทธรณ์ของโจทก์ด้วย
หมายเหตุ จำเลยทั้งสองแถลงคัดค้าน (อันดับ 55)
โจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องขอให้บังคับจำเลยที่ 1ที่ 2 ร่วมกันหรือแทนกันจ่ายค่าชดเชย ค่าสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า พร้อมดอกเบี้ย
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งดังกล่าว(อันดับ 50)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 52)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าคดีนี้ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงว่าโจทก์ไม่ใช่ลูกจ้างของจำเลย ที่โจทก์อุทธรณ์ว่าเอกสารหมาย ล.1 เป็นสำเนาเอกสารรับฟังไม่ได้นั้น ในชั้นพิจารณาโจทก์ ยอมรับแล้วว่าโจทก์ได้รับค่าแรงจากจำเลยตามเอกสารหมาย ล.1 แล้ว อุทธรณ์ของโจทก์จึงเป็นเรื่องบิดเบือนข้อเท็จจริงที่ ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยเพื่อนำไปสู่ข้อกฎหมาย อุทธรณ์ของโจทก์ จึงเป็นอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามพระราชบัญญัติจัดตั้ง ศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54ศาลแรงงานกลางสั่งไม่รับอุทธรณ์ของโจทก์ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
