แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้อง ขอทุเลาการบังคับ ศาลชั้นต้นสั่งฎีกาว่าคดีของจำเลยที่ 1ถึงที่สุดตั้งแต่ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาแล้ว เพราะจำเลยที่ 1มิได้อุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษาศาลชั้นต้น จึงไม่รับฎีกาคืนค่าขึ้นศาลทั้งหมด และสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับว่าศาลไม่รับฎีกา จึงไม่รับคำร้อง
จำเลยที่ 1 เห็นว่า จำเลยที่ 1 ไม่สามารถยกปัญหาข้อกฎหมายที่ว่า จำเลยร่วมต้องรับผิดต่อโจทก์หรือไม่ขึ้นกล่าวอ้างในศาลอุทธรณ์ได้ เพราะพฤติการณ์ไม่เปิดช่องให้ทำได้ เนื่องจากจำเลยที่ 1 เห็นพ้องกับคำพิพากษาศาลชั้นต้นที่พิพากษา ให้จำเลยร่วมต้องรับผิดกับจำเลยที่ 1 ต่อโจทก์ จำเลยที่ 1 จึงมีสิทธิยกปัญหาข้อกฎหมายดังกล่าวขึ้นอ้างในฎีกาได้ และ ถือได้ว่า ปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าจำเลยร่วมต้องรับผิดกับ จำเลยที่ 1 ต่อโจทก์หรือไม่ ได้ยกขึ้นว่ากล่าวในชั้นอุทธรณ์ แล้ว ปัญหานี้เป็นสาระแก่คดีอันควรได้รับการวินิจฉัย จำเลยที่ 1 มีทางชนะคดี โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยที่ 1 และอนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อนด้วย
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ระหว่างพิจารณา จำเลยที่ 2 ขอให้เรียกบริษัทประกันภัยไทยวิวัฒน์ จำกัด เข้ามาเป็นจำเลยร่วมศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 และจำเลยร่วมร่วมกันใช้เงินจำนวน 31,185 บาท แก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ยในอัตรา ร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จให้ยกฟ้องจำเลยที่ 2
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องจำเลยร่วมแต่ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องจำเลยร่วมใหม่ภายในอายุความนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 1 ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาและคำร้องขอทุเลาการบังคับดังกล่าว (อันดับ 92 แผ่นที่ 1 และแผ่นที่ 11)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 95)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยจำเลยร่วมจะต้องรับผิดต่อโจทก์หรือไม่ เป็นข้อกฎหมายที่พิพาทกันระหว่างโจทก์กับจำเลยร่วม หาได้เกี่ยวด้วยกับจำเลยที่ 1กรณีไม่ต้องด้วยข้อกฎหมายอันอาจยกขึ้นฎีกาได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 วรรคสองจำเลยที่ 1 มิได้อุทธรณ์ คำพิพากษาของศาลชั้นต้นในส่วนของจำเลยที่ 1 เป็นที่สุดแล้ว ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 147 วรรคสอง ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 1ชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
