แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสี่ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของโจทก์ เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงเมื่อคดีนี้มีทุนทรัพย์ที่พิพาทไม่เกิน 200,000 บาท จึงต้องห้ามฎีกา ไม่รับฎีกาโจทก์ทั้งสี่คืนค่าขึ้นศาล
โจทก์ทั้งสี่เห็นว่า การที่โจทก์ทั้งสี่ฎีกาว่า นายแชได้ถึงแก่ความตายเมื่อปี พ.ศ. 2509 การที่โจทก์ที่ 2 ทำนาพิพาทนับตั้งแต่นายแชถึงแก่ความตายจนถึงปี พ.ศ. 2513 ถือว่าโจทก์ที่ 2 ครอบครองทรัพย์มรดกเฉพาะส่วนของนายแช ที่ยังไม่ได้แบ่งกันแทนทายาทอื่น ๆ เป็นข้อเท็จจริงที่ยุติแล้วซึ่งข้อเท็จจริงดังกล่าวนี้จะนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมายว่าฟ้องโจทก์ขาดอายุความหรือไม่ โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ทั้งสี่ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ให้จำเลยแบ่งทรัพย์มรดกที่ดินโฉนดเลขที่ 2723 เลขที่ดิน 96 ตำบลห้วยขมิ้น อำเภอหนองแคจังหวัดสระบุรี เฉพาะส่วนที่จำเลยรับมรดกจากนายแชหรือแซชัยชนะหรือชัยชะนะ ให้โจทก์ทั้งสี่คนคนละ 1 ใน 7 ส่วนหากจำเลยไม่ปฏิบัติให้ถือเอาคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนา
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์ทั้งสี่
โจทก์ทั้งสี่ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 80)
โจทก์ทั้งสี่จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 81)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์ที่ 2เช่าที่นาพิพาทจากจำเลย จำเลยจึงเป็นผู้มีสิทธิครอบครองที่นาพิพาท การที่โจทก์ฎีกาว่า โจทก์ที่ 2 มีสิทธิครอบครองที่นาพิพาท เป็นการฎีกาโต้เถียงดุลพินิจในการรับฟังพยานหลักฐาน เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง คดีนี้จำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทกันใน ชั้นฎีกาสองแสนบาท ไม่เกินสองแสนบาทต้องห้ามมิให้ฎีกาใน ข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคหนึ่ง ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาชอบแล้ว ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
