แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา มีทางที่จะชนะคดีโปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อน
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 237)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า การสมรสระหว่างโจทก์กับจำเลย ซึ่งจดทะเบียนสมรสกันเมื่อวันที่ 5 กันยายน 2523 ปรากฏตามทะเบียนสมรสท้ายฟ้อง หมายเลข 1 หรือหมาย จ.17เป็นโมฆะ ให้จำเลยแบ่งทรัพย์สินตามรายการ ฯลฯ แก่โจทก์ครึ่งหนึ่ง การแบ่งทรัพย์ระหว่างโจทก์จำเลยหากตกลงกันไม่ได้ก็ให้ประมูลราคา ระหว่างกันเองหรือขายทอดตลาดแล้วแบ่งเงินกันคนละครึ่ง คำขอของโจทก์นอกจากนี้ให้ยก
จำเลยฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 233,232)
ชั้นอุทธรณ์ จำเลยขอทุเลาการบังคับ ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งว่าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 ที่ได้ตรวจชำระใหม่มาตรา 1531,1532 การหย่าโดยคำพิพากษามีผลแต่เวลาที่คำพิพากษาถึงที่สุด และเมื่อหย่ากันแล้ว ให้จัดการแบ่งทรัพย์สินระหว่างสามีภรรยา คำพิพากษาของศาลชั้นต้นยังไม่ถึงที่สุดจึงไม่มีเหตุผลที่จะขอทุเลาการบังคับไว้ในระหว่างอุทธรณ์ให้ยกคำร้อง (อันดับ 220)
คำสั่ง
การสมรสที่ได้มีคำพิพากษาให้เพิกถอนนั้น ให้ถือว่าสิ้นสุดลงในวันที่คำพิพากษาถึงที่สุดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1511 คดีนี้ยังไม่ถึงที่สุดโจทก์จึงไม่อาจบังคับคดีเกี่ยวกับการแบ่งทรัพย์ระหว่างโจทก์กับจำเลยซึ่งเป็นผลต่อเนื่องจากการเพิกถอนการสมรสตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ได้ จำเลยไม่จำต้องขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกา ให้ยกคำร้องค่าคำร้องเป็นพับ
