แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า เนื่องจากฎีกาของจำเลยที่ 2 เป็นการต้องห้ามตามพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง(ฉบับที่ 12) พ.ศ. 2534 มาตรา 248 และมาตรา 249 การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยที่ 2 นั้นไม่ถูกต้อง โปรดมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2 ด้วย
หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานว่าจำเลยที่ 1 ได้รับสำเนาคำร้องแล้วหรือไม่ ส่วนจำเลยที่ 2 ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(อันดับ 117)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยที่ 1 ชำระเงินแก่โจทก์จำนวน 55,600 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีจาก ต้นเงินจำนวนดังกล่าว นับตั้งแต่วันที่ทำละเมิด วันที่22 กรกฎาคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยที่ 1 จะชำระแก่โจทก์เสร็จ ส่วนจำเลยที่ 2 ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยที่ 2 ร่วมกับจำเลยที่ 1 ชำระเงินแก่โจทก์จำนวน 55,600 บาท พร้อมดอกเบี้ย ในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีในต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันทำละเมิด วันที่ 22 กรกฎาคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเงินแก่โจทก์เสร็จ นอกจากที่แก้นี้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 2 ฎีกา โดยผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง (อันดับ 106)
โจทก์ยื่นคำร้องดังกล่าว (อันดับ 117)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้ผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองให้จำเลยที่ 2 ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงได้ฎีกาของจำเลยที่ 2 จึงไม่ต้องห้ามฎีกา ให้ยกคำร้องค่าคำร้องให้เป็นพับ
