แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของโจทก์ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความแพ่ง มาตรา 248 ไม่รับฎีกา
โจทก์ทั้งสองเห็นว่า ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยคดีตรงกันข้ามกับพยานหลักฐานในสำนวนโดยปราศจากพยานหลักฐานสนับสนุน ผิดไปจาก ข้อเท็จจริงที่ปรากฏในสำนวน ตลอดจนวินิจฉัยข้อเท็จจริงโดย ไม่คำนึงถึงหน้าที่นำสืบหรือภาระการพิสูจน์ จึงเป็นการไม่ชอบ ด้วยกฎหมายว่าด้วยพยานหลักฐาน ฎีกาของโจทก์ทั้งสองจึงเป็นฎีกา ในปัญหาข้อกฎหมายทั้งสิ้น โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของโจทก์ทั้งสอง ไว้วินิจฉัยชี้ขาดต่อไป
หมายเหตุ ทนายจำเลยทั้งสองได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 99)
โจทก์ทั้งสองฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้จำเลยทั้งสองขนย้าย ทรัพย์สินและบริวารออกไปจากที่ดินโฉนดเลขที่ 3345เลขที่ดิน 209 ตำบลสัตหีบ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี ให้จำเลยทั้งสองร่วมกัน ชดใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์เดือนละ 500 บาท นับแต่วันฟ้องไปจนกว่า จำเลยทั้งสองจะขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกไปจากที่ดิน ของโจทก์แปลงดังกล่าว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ทั้งสองฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 94)
โจทก์ทั้งสองจึงยื่นคำร้องนี้ โดยเสียค่าคำร้องมา 200 บาท (อันดับ 97)
คำสั่ง
ฎีกาของโจทก์ทั้งสองทุกข้อโต้แย้งดุลพินิจของศาลในการรับฟังพยานหลักฐานเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
